Na 2 races achter elkaar geen punten gescoord te hebben tijdens de IDM zijn we met een iets andere doelstelling afgereisd naar het prachtige maar niet al te veilige circuit in Oostenrijk.
Er op blijven zitten, weer vertrouwen krijgen en een lekkere race rijden was het belangrijkste.
Topfit was hij nog lang niet dus we besloten een masseur mee te nemen die met naalden en andere middeleeuwse praktijken Frank weer prima op de benen kreeg.
De vrijdagtraining was een regelrechte vuurdoop; regen, hoge snelheden en een link baantje.
Frank zat er als een sinterklaas op, houterig en bang om te vallen maakte hij de trainingssessie vol, het leek er echter niet op!
Zaterdagmorgen tijdens de halfnatte training ging het een stuk beter, rondetijden prima en een ouderwetse Frank….
De laatste 10 minuten de slicks er onder en glibberend naar een 8e tijd, hij was er weer!
s’middags regende het zo hard dat we besloten Frank niet te laten rijden, niemand verbeterde zijn tijd dus op de tweede startrij zondag.
Zondagmorgen kwam het zonnetje en totaal ander weersomstandigheden bleken funest voor de afstelling en gearing van de motor.
De start was eindelijk weer goed Frank ging als 10 van zijn plaats.
Op het lange rechte eind bleek al gauw dat we mis zaten met de gearing, 4 man zonder te slipstreamen er zo over heen!
Frank besloot dit maar te accepteren en niet zoals we van hem gewend zijn zich helemaal rot te sturen om zo het vermogen van de motor te compenseren.
Niet vallen en de race uitrijden was belangrijker dan punten pakken.
Een paar uitvallers en constant rijden brachten hem toch naar de 14e plek, 2 punten, alles nog heel en het vertrouwen terug!
Met een beter gevoel bereiden we ons nu voor op de EK wedstrijd in Most a.s weekend!
