De Nederlandse wegrace topper van toen: Hennie Lentink

Door
Sylvana Ten Caat
-
8297
hennie-lentink
Hennie Lentink (l) en Boet van Dulmen

De Nederlandse wegracetopper van weleer, waar is hij gebleven, wat doet hij tegenwoordig en hoe kijkt hij tegen de huidige wegracesport aan. Wekelijks stellen we een Nederlandse wegrace topper van weleer aan jullie voor in de rubriek ‘De Nederlands wegracetopper van toen’ en we stellen hun allemaal een serie (dezelfde) vragen. Deze week: Hennie Lentink.

Wie is Hennie Lentink?







  • Naam: Hennie Lentink
  • Bijnaam: –
  • Geboren op: 21 maart 1951
  • Woonplaats: Apeldoorn
  • Partner: Heidi
  • Start wegrace carrière: 1973
  • Actief geweest in: 750cc, 350cc, 500cc
  • Aantal titels: 1
  • Einde wegrace carrière: 1984
  • Huidige beroep: organisator motorevents in binnen- en buitenland
  • Facebook: Hennie Lentink

Hoe ben je destijds in aanraking gekomen met de wegracesport?

Mijn vader reed motor en ik begon vanaf mijn 12e jaar met crossen op zelf omgebouwde straatmotoren zoals BSA A 65, Sparta Villiers en Adler MB 250 Sport

Met welke coureur heb je mooiste gevechten gehad op de baan?

Destijds reden o.a. Marco Bonke en Roelof Schiltmans voorin de 750cc op Honda 750 viercilinders, ik reed op een Norton Commando, in Assen kon ik ze aardig bijblijven.
Met o.a. Jan Mulder, Guus ten Tije, Dick van Loghem, Henny Boerman en Sjaak Klompenhouwer in de 350cc leuke races gereden.
Henny Boerman, Ad Slot en Maarten Duyzers kwam ik in de 500cc ook weer tegen.

Beste motorfiets waar je op gereden hebt en waarom?

De Yamaha 350cc waarmee ik in 1982 Nationaal kampioen werd in de 350cc en gekocht van Jan de Boer die nu nog steeds wedstrijden rijdt. Het frame was op maat gemaakt door Nico Bakker, tank verder ingeklopt zodat ik mijn knieën kwijt kon, verlengde clip-ons erop die wat verder naar voren stonden, ik was destijds een beetje te lang voor een standaard frame.
Na jaren niet meer op de straat te hebben gereden gingen Heidi, Tristen, Thorsten en ik naar Cartagena. Daar reed ik op BMW S1000RR van Tristan, onvoorstelbaar vermogen en elektronica, niet te vergelijken met Suzuki MK 4 waarmee ik in 1983 en 1984 in de 500cc mee reed. Was fors onder de indruk van het vermogen, de grip en alle gekleurde knopjes op het stuur.

Wat is je meest favoriete circuit waar je gereden hebt en waarom?

Nivelles wist ik wel aardig de weg, doordraaiende en aflopende bochten afhankelijk of je rechtsom of linksom reed, verder had ik geen hekel aan de stratencircuits in Nederland.

Wat is het meeste vreemde, hilarische wat je hebt meegemaakt in de racerij?

Op de 1e startrij staan in Zolder, met de duwstart nagenoeg als laatste weg, voor het kampioenschap moest ik voor Jan Mulder finishen, Jan had een overall aan met een lange blauw gekleurde punt in zijn rugpand, had maar één ding in mijn hoofd, ik zou en moest voor die overal komen, 2 ronden voor de finish draaide de overal voor mij de start/finish chicane het rechte stuk op, in de eerste linker na start/finish had ik hem buitenom te pakken, na het afvlaggen kwam ik binnen en waren Heidi en mijn monteurs dol enthousiast, ik ook wel maar niet zo, ik dacht goede race gereden en voor Jan gefinisht, bleek dat ik de race gewonnen had, in al die ronden had ik geen pitbord gezien, alleen maar rijden en rijden om mijn slechte start goed te maken, rijder voor rijder in te halen totdat ik die blauwe punt te pakken had.

Wat is het mooiste wat je aan het racen hebt overgehouden?

De vele, vele connecties, kennissen en herinneringen die ik in mijn racejaren heb gekregen.
Connecties en kennissen die je nu nog steeds tegenkomt, of je nu Hennie Kroeze op de beurs in Utrecht tegenkomt, of je nu Co Looyesteijn of Theo Bult op het mooie event op de Luttenbergring tegenkomt, of Nico Bakker in Gramsbergen of na 30 jaar weer kontakt krijgt met Erwin van Hoof van Duell. Al deze motorsporters zitten allemaal nog steeds op dezelfde golflengte en spreken nog altijd met passie over de motorsport.

Wat ben je gaan doen na je actieve wegrace carrière?

Trouwen met Heidi, 1 dochter Tessa en 2 zoons Tristan en Thorsten gekregen en zowel de CRT als de OW Cup en nu de International Dutch Championship verder ontwikkelen.

Ben je nog op de een of andere manier betrokken bij de sport?

Nog steeds bij de motorsport betrokken. Vanaf de start van de organisatie van de CRT circuitdagen in 1992 op het TT Circuit Assen, het organiseren van de CRExperience combitrainingen, de KNMV Cupraces, de OW Cupraces en met ingang van 2021 de IDC-races in binnen- en buitenland. Hiernaast meerdere jaren rijtrainingen en fysieke trainingen en schema’s verzorgd voor crossers, racers, 6-daagse rijders en rallyrijders onder andere voor Mirjam Pol. Thorsten rijdt nog steeds met Mirjam regelmatig over de Veluwe met de MTB.

Welke huidige coureur heb je veel respect voor en waarom?

Ik heb eigenlijk geen specifieke rijder die er bovenuit springt. Toen ik begon met het proberen om hard te rijden had ik een overall gelijk aan Phil Read. Nu je niet alleen meer actief bent als rijder maar ook als organisator en meer en meer inzicht krijgt wat er allemaal geregeld moet worden om aan de start te kunnen staan, of als team een rijder aan de start te brengen, heb ik respect voor het hele paddock. Als je vanaf de 1e etage in Assen over de paddock kijkt zie je opleggers, caravans en 3 x 3 meter tenten.
Als buitenstaander kijk je er dan op maar niet in. Je denkt dan al gauw nou nou, die gasten hebben het goed voor elkaar echter, beschik je over meer achtergrondinformatie dan weet je dat het keihard werken is om aan de start te kunnen staan. Je moet er veel voor doen om aan de start te staan maar je moet er nog veel meer voor laten.

Wie zie je als het grootste (huidig actief) wegracetalent in Nederland en waarom?

Sterren stralen overal. In iedere discipline binnen de motorrace zijn er rijders die talent en die de mogelijkheden hebben om van voren te kunnen rijden.
Om echter van voren te kunnen rijden dienen er ook rijders te zijn die of minder talent hebben of niet beschikken over mogelijkheden en hierdoor niet van voren kunnen rijden maar die wel vol enthousiasme zijn. Als deze rijders er niet waren kun je ook niet van voren rijden en opvallen.

Hoe kijk je met jouw ervaring aan tegen de huidige racerij, zowel nationaal als ook internationaal?

Ik zal het “kort” houden en mijn reactie meer op de nationale sport dan de internationale sport richten. De huidige internationale motorsport, hierbij doelend op EK en WK is slechts voor een kleine groep bereikbaar. Aspecten als tijd, relaties en financiën spelen naast het hebben van talent een rol.
Als organisatie trachten wij al vele jaren de nationale motorsport te promoten. Om motorsporters de mogelijkheid te bieden om betaalbaar plezier te kunnen beleven aan het motorracen waarbij wij beseffen dat “betaalbaar” in deze best duur is.
In de 70 en 80 jaren reden wij met een Hanomag met caravan heel Nederland en België door om nationale motorraces te kunnen rijden. Je had er alles voorover om te kunnen racen, iedere cent stopte je erin, sleutelde zelf dag en nacht om mee te kunnen doen aan een nationale competitie.
Deze passie is niet meer zo vanzelfsprekend als in de jaren 70 en 80. Rijders die dit nu nog doen zijn te tellen op één hand.
Om nu alleen al mee te kunnen doen in een IDM, BSB of Endurance moet je forse financiële offers brengen, veel tijd hebben om te reizen en vervoer hebben waarin je ook kunt verblijven.
De doorstroming van minibike, pocketbike naar zwaardere klassen zoals bv. NEC, CEV en 300cc klasse vindt nu nagenoeg alleen plaats op individuele basis en vaak alleen ook nog omdat de omgeving van de rijders de weg weet, de tijd en de relaties heeft.
Wat te doen met de rijders die niet kunnen doorstromen, waar kunnen die in Nederland heen?
Er zijn 2 nationale competities in Nederland die motorsporters de gelegenheid bieden om op permanente circuits op hun eigen niveau competitief te kunnen racen.
Wij hebben 2 jaar de 300cc klasse in de OW Cup opgenomen, maximale aantal deelnemers bedroeg 4. Voor deze aantallen kun je niet apart circuittijd inhuren, dat is te duur, deze klasse start daarom ook niet meer in de IDC-competitie.
In de IDC-competitie stromen nu rijders in de klasse Dutch ProClass 600 en wij zijn heel blij dat meer en meer jonge rijders de weg naar deze klasse weten te vinden. Zijn goede teams met goed materiaal en know how die deze rijders opvangen en verder begeleiden. Zijn er rijders die zich niet bij een team willen of kunnen aansluiten dan kun je altijd bij hen terecht om adviezen te vragen.

Woensdag 21-04-2021: De Nederlandse wegracetopper van toen: Patrick van den Goorbergh.

Vanwege het enorme succes van deze rubriek hebben we als Racesport.nl redactieteam besloten om ook na 1 maart door te gaan met ‘De Nederlandse wegracetopper van toen’ . Wel zullen we vanaf maart de rubriek beperken tot 1 keer per week en deze alleen nog op woensdag publiceren zodat deze straks niet ondersneeuwen in de drukke raceweekenden.

Racesport.nl Supporter


Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?

Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR