Op Racesport.nl hebben we dit seizoen een aantal vaste columnisten die wekelijks hun visie delen over de actualiteiten in de motorsport. Deze vooraanstaande namen uit de Nederlandse motorsport kunnen dankzij hun positie een unieke inkijk geven in hoe het er met name achter de schermen aan toegaat.
Deze week is Wilco Zeelenberg onze columnist. De voormalig Grand Prix en World Supersport coureur is tegenwoordig teammanager van het CryptoDATA Aprilia RNF MotoGP Team. De 56-jarige Nederlander vertelt over de overstap van Yamaha naar Aprilia en de huidige krachtsverhoudingen in de MotoGP voorafgaand aan het nieuwe seizoen.
De belangrijkste oorzaak voor de overstap van Yamaha naar Aprilia is dat wij als team een lange termijnvisie hebben, we hebben er lang over nagedacht hoe dat eruit zou komen te zien. Bij Yamaha kregen we een éénjarig contract aangeboden en daar ging teameigenaar Razlan Razali niet mee akkoord, wat begrijpelijk is als je met veel sponsoren werkt die je natuurlijk graag aan boord wil houden. Een seizoen is wat dat betreft maar heel kort en als je ieder jaar rond de vijfde, zesde Grand Prix alweer om tafel moet om te kijken welk materiaal je het volgende jaar kunt leasen, dan is dat niet ideaal. Zeker niet in de MotoGP paddock waar er wat dat betreft meer kapers op de kust zijn.
In ons geval was dat ook zo, want zodra Valentino Rossi stopte werd er meteen gesproken over een mogelijke samenwerking met Yamaha. Zoals we weten staat zijn team momenteel nog steeds op de wensenlijst van Yamaha, en dat is natuurlijk terecht want Valentino blijft Valentino. Maar voor ons was dat wel te reden om iets voor de langere termijn te zoeken, en met een vierjarig contract kon Aprilia dat bieden.
Het voortouw nemen
Als satellietteam hadden wij inmiddels al de nodige ervaring terwijl Aprilia nog niet eerder met een satellietteam gewerkt had. Daardoor konden wij ook bepaalde voorwaarden stellen, waarbij het besluit uiteindelijk in de handen ligt van Aprilia maar ze zich wel door ons hebben laten leiden door hetgeen wat we in de laatste jaren hadden gepresteerd. Met name in de periode van Petronas behaalden wij behoorlijk goede resultaten en daar was veel waardering voor, dat maakte het een prettige start van de onderlinge relatie. Dat gaat van het aanleveren van materiaal tot het vervoer van brandstoffen, oliën en verdere benodigdheden. Dat moet gestroomlijnd worden en daar hadden wij al de nodige ervaring in: daarin is Aprilia heel eenvoudig en meegaand in geweest.
De jaren met Yamaha
Ik wil het afgelopen seizoen geen overbruggingsjaar noemen maar je moet natuurlijk wel werken met hetgeen dat je hebt. Het maakt zeker uit of je een groot budget hebt en je zelf je coureurs kunt kiezen, of zoals in dit geval dat Yamaha wensen heeft. Dan zijn er zoveel stemmen die bepalend zijn, en dan kun je heel standvastig zijn bij je eigen ideeën, maar uiteindelijk moet er toch een keuze gemaakt worden. Het voortbestaan van het team staat dan voorop en dat heeft niet alleen te maken met de coureurs maar ook met het hele financiële plaatje.
Toen wij begonnen met het Petronas Yamaha SRT team konden we in principe doen en laten wat we wilden en toen hadden we ook een keuze gemaakt waar we heel erg blij mee waren. Samen met Johann Stigefelt had ik heel veel vertrouwen in Fabio Quartararo, die velen op dat moment links lieten liggen, en Franco Morbidelli die het jaar daarvoor Moto2 kampioen was geworden en een moeilijk debuutjaar had met de Honda. Dat pakte natuurlijk heel goed uit maar zoiets kun je ook niet ieder jaar hebben. Als je een fabrieksteam bent en je veel financiële slagkracht hebt maakt dat zoiets natuurlijk wel makkelijker.
Als ik daarop terugkijk is het natuurlijk wel een hele mooie periode, maar dat is geweest en daar moet je niet te lang in blijven hangen. We zijn er zeker trots op en ik denk dat het ons ook krachtig heeft gemaakt omdat we hebben laten zien dat we kunnen winnen – en verliezen! Daarom is het ook belangrijk om met beide benen op de grond te blijven staan. Ondanks de situatie van vorig jaar denk ik dat we met name met Darryn Binder toch best een aantal leuke dingen hebben laten zien.
Afscheid nemen
Ik heb vanaf 2000 tot vorig jaar bij Yamaha gewerkt en die relatie is ook nog steeds heel goed. Op de baan zijn we nu tegenstanders maar ik denk dat het wel op een gezonde manier is. Na zoveel jaren samengewerkt te hebben ken je iedereen en draag ik ze nog steeds een warm hart toe. Zo lopen dingen nou eenmaal in het leven. Ik ben dan ook gewoon de teammanager, deze keuze is uiteindelijk gemaakt door de eigenaar. Je kunt wel heel stellig blijven roepen dat je per se met Yamaha’s wilt rijden – en mijn wens was vorig jaar ook om bij Yamaha te blijven – maar als je dan een éénjarig contract krijgt moet je elders kijken. De Aprilia’s deden het vorig jaar al heel goed en als je een vierjarig contract aangeboden krijgt ziet die optie er simpelweg beter uit.
De strijd aangaan met Aprilia
In de huidige MotoGP is het zo dat zelfs de coureur die achteraan staat niet langzaam is. Het is de laatste jaren zo enorm veranderd, alle motoren zijn ontzettend snel. Nu is het momenteel wel zo dat Ducati wel de overhand heeft, bij de afgelopen tests stonden er telkens zo’n zeven of acht Ducati’s bij de eerste tien. Daar moet je zeker niet je kop voor in het zand steken maar ik denk wel dat de tweede fabrikant momenteel Aprilia is.
Bij Aprilia hebben we nu vier goede coureurs, waarmee de kans bestaat dat er altijd wel één of twee mee kunnen met de Ducati’s. Dat is wat ik verwacht maar je moet jongens als Fabio [Quartararo] en Marc [Márquez] natuurlijk nooit uitsluiten, die hebben altijd wedstrijden waarin ze voorin meedraaien. Maar het moge wel duidelijk zijn dat de Honda’s en de Yamaha’s, waarvan er nu nog maar twee zijn, wel de nodige problemen hebben gehad tijdens de tests. Je kunt ze niet wegcijferen maar ondanks dat ze met Marc en Fabio nog vrij constant waren willen zij natuurlijk ook veel dominanter zijn en constant in de top drie staan.
Als Aprilia hoeven wij daar zeker niet voor onder te doen en kunnen wij mee in de strijd, dat is toch wel gaaf wanneer je van fabrikant verandert. Jongens zoals Miguel [Oliveira] en Raúl [Fernández], die allebei van een KTM afkomen, kunnen de Aprilia niet vergelijken met een Ducati of een Yamaha en zij gaan nu harder rond dan ooit tevoren op de circuits waar we geweest zijn. Dat is zeker hoopgevend.
Tot over vier weken,
Wilco Zeelenberg
Glenn van Straalen, Collin Veijer, Michael van der Mark en Wilco Zeelenberg zijn in 2023 de vier vaste Racesport.nl columnisten, zij zullen ons dit seizoen wekelijks om beurten op donderdag voorzien van een column.
Lees hieronder de column van vorige week:
