Op Racesport.nl hebben we dit seizoen een aantal vaste columnisten die wekelijks hun visie delen over de actualiteiten in de motorsport. Deze vooraanstaande namen uit de Nederlandse motorsport kunnen dankzij hun positie een unieke inkijk geven in hoe het er met name achter de schermen aan toegaat.
Deze week is Wilco Zeelenberg onze columnist. De voormalig Grand Prix en World Supersport coureur is tegenwoordig teammanager van het CryptoDATA RNF MotoGP Team. In deze column deelt hij zijn mening over het nieuwe MotoGP format en waar dit nieuwe concept tot dusver toe geleid heeft.
Er is veel gebeurd sinds de Grand Prix in Austin. Daar kwamen we best wel tevreden van terug op het gebied van resultaten, ook de snelheid van beide rijders was daar goed. Dat Raúl daar uitviel vanwege het vastzittende ride height device was ontzettend balen, inmiddels is dat al wel opgelost. Miguel reed daar een heel sterke race, vooral na het terugkomen van zijn blessure was de vijfde plaats een uitstekend resultaat. Daarbij is het Circuit of The Americas niet zijn favoriet dus het was goed om te zien dat hij met de snelle jongens mee kon.
Gezien de snelheid van beide coureurs in Austin keken wij natuurlijk heel erg uit naar Jerez. De Sprint race verliep daar ook beter, helaas hadden we pech met de rode vlag omdat we geen nieuwe medium-compound achterband meer overhadden. Met de vijfde plaats van Miguel in die race hadden we heel veel vertrouwen in de race van zondag maar we kwamen zoals bekend niet verder dan de tweede bocht. Weliswaar was zijn start slecht en had hij verder naar voren moeten rijden, maar we zien nu in het algemeen veel meer valpartijen.
Waarom er wat moet gebeuren aan het nieuwe MotoGP format
Vanwege het nieuwe format zien we nu steeds meer dergelijke incidenten en krijgen we ook steeds de discussie of een voorval wel of geen penalty is. Dat komt allemaal voort uit de extra stress die dit nieuwe format met zich meebrengt. Dat zagen we ook zondag in Le Mans weer, gelukkig liep het deze keer allemaal goed af. Ik word daar niet vrolijk van en maak me er ook zorgen over. Ik ben heus niet angstig voor crashes maar we zien nu veel te veel valpartijen en er gaat straks iets gebeuren waar niemand vrolijk van wordt. Tot op heden wordt er weinig mee gedaan en doet de organisatie alsof ‘het erbij hoort’.
Fabio Quartararo maakte zeker een foutje bij dat incident met Miguel want hij ging voor een gaatje dat er eigenlijk niet was. Ik wil een specifieke rijder er niet van beschuldigen, en gelukkig zijn wij nog vrij gebleven van dit soort zaken met penalty’s en dergelijke, maar het komt gewoon door het nieuwe format en je ziet nu veel meer van dit soort incidenten. Je merkt dat iedereen helemaal opgefokt is in de eerste 2-3 ronden om dan posities goed te maken, anders rijd je gewoon achteraan. Met het huidige format staat de druk er vanaf vrijdagochtend meteen op en gaat dat door tot zondagmiddag. Ik maak me er zorgen om, zo leek die valpartij van Luca Marini en Alex Márquez natuurlijk heel veel op het dodelijke ongeluk van Marco Simoncelli: Marini verloor de voorkant en bleef er uiteindelijk toch op zitten waarna hij geraakt werd door een rijder achter hem. Daarnaast was er ook het incident van Pecco Bagnaia en Maverick Viñales, ik wil daar niemand de schuld van geven en het kan allemaal gebeuren, maar naar mijn mening gebeurt het nu te vaak. Het wordt tijd dat de organisatie nu naar voren treedt en naar de stand van zaken kijkt na vijf Grands Prix met Sprint races, het nieuwe concept van de vrijdag en de zaterdag. Ik denk dat als je het aan iedereen in de paddock zou vragen dat de meerderheid er niet blij mee is. Ondanks dat de Sprint race natuurlijk heel mooi en spectaculair is, vind ik dat er iets aangepast moet worden.
Zo is het bijvoorbeeld al een stap in de goede richting als de eerste training op vrijdagochtend niet meetelt voor plaatsing in Q2 maar over dat soort dingen wordt niet eens nagedacht of overlegd. De races zijn momenteel mooi maar er telkens acht, negen of tien rijders uitvallen blijven er ook maar twaalf over. Dat is teleurstellend en zorgwekkend. Ik wil niet achteraf klagen dus daarom zou ik nu graag zien dat de organisatie haar ogen opent en goed kijkt wat er nu allemaal precies aan de hand is. Naast de MotoGP zie je ook in de Moto2 en Moto3 flinke klappers, zij hebben ook minder tijd gekregen om zich voor te bereiden als gevolg van de aanpassing van het format. Zij hebben minder circuittijd en zelfs geen warm-up meer dus ik denk dat we dit met z’n allen even moeten evalueren. Er wordt niet of nauwelijks geluisterd naar rijders en teams. Het is ook belangrijk om niet te vergeten dat je na een crash met een MotoGP machine al gauw veel schade hebt, ook financieel gezien.
De rijders in de ziekenboeg
Het was niet een simpel geval van opgepompte onderarmen voor Raúl, er was meer aan de hand. Ze hebben maar liefst negen spieren open moeten snijden die niet in orde waren terwijl het er normaalgesproken maar één of twee zijn, daardoor was een week ook te kort voor hem om te herstellen. Hij had geen pijn tijdens het rijden maar gewoon niet genoeg kracht in zijn arm om de machine om te leggen, we verwachten dat dat in Mugello weer helemaal opgelost is. Voor Miguel zal dat nog een vraagteken zijn, momenteel kan hij zijn arm nog niet gebruiken dus moeten we afwachten hoe zijn herstel gaat.
Blik op het kampioenschap
Ik hoop dat het een spannend kampioenschap wordt, daar kijkt iedereen naar uit. Het wisselt zich behoorlijk af met Bagnaia die het ene weekend wint en het andere weekend crasht, datzelfde geldt voor Bezzecchi waardoor ze nu nagenoeg gelijkstaan. Zij zijn momenteel wel duidelijk de twee coureurs die voor de titel knokken, ik hoop dat er nog een paar jongens bij komen zoals Jorge Martin die er ook niet ver vanaf staat. Het is te hopen dat er niet één coureur wegloopt in het kampioenschap, je merkt aan alles dat de stress er flink op staat tijdens de races. Het is daardoor te hopen dat ook iedereen heel blijft dit jaar, vooral na de crashes die we al hebben gezien.
Het is jammer dat Maverick er in Le Mans afgereden werd, Pecco had zich daar even in moeten houden. Hij zat daar aan de rechterkant en de volgende bocht was linksaf, met zoveel ronden te gaan was er nog tijd genoeg om in te halen. Maar je kunt het niemand kwalijk nemen, zoals ik zeg staat er te veel spanning op de rijders met dit nieuwe concept en krijg je daardoor dit soort fouten. Vorig jaar zag je dat minder, er staat nu zoveel druk op de rijders dat ze bepaalde dingen gewoon verkeerd inschatten.
Marc viel eraf terwijl hij op de tweede plaats reed, dus hoe slecht is die Honda nou echt? Na vijf wedstrijden niet gereden te hebben is hij toch weer degene die het moet doen voor Honda. Je ziet elke ronde wel één of twee momenten waar hij er ook naast kan liggen dus hij rijdt nog steeds over de limiet. Ze doen er alles aan om terug te komen dus ik hoop dat het nog even duurt zodat wij als Europese fabrikanten vooraan blijven rijden 😉.
Tot over vier weken,
Wilco Zeelenberg
9. Column Glenn van Straalen: “Ik ben samen met het EAB Racing Team naar een hoger niveau gegroeid, we kunnen nog mooie dingen laten zien”
8. Column Michael van der Mark: “Het ging zo snel, ik wist meteen dat het fout zat”
7. Column Collin Veijer: Dit is hoe ik een Grand Prix weekend op een nieuw circuit voorbereid
6. Column Wilco Zeelenberg: “Ik vraag me af of het beoogde doel van de Sprint races behaald wordt”
5. Column Glenn van Straalen: Zo rijd ik op het TT Circuit Assen
4. Column Michael van der Mark: “De agressie in de MotoGP is te verklaren”
3. Column Collin Veijer: “Het doel is om de beste rookie te worden”
2. Column Wilco Zeelenberg: “Wij hoeven voor niemand onder te doen”
1. Column Glenn van Straalen: “Het kampioenschap klopt nog van geen kant!”
