De column is terug op Racesport.nl. Op woensdag zal er gedurende het wegrace seizoen regelmatig een column te lezen zijn, een column verzorgd door één van de Racesport.nl columnisten.
Onderstaand een column van de hand van Frank Weeink, een column met de titel ‘Boycot’ dit naar aanleiding van de perikelen afgelopen weekend tijdens de Oostenrijkse Grand Prix op de Red Bull Ring waar enkele MotoGP coureurs zaterdag dreigden om op zondag niet van start te gaan tijdens de race in het geval net als de dag daarvoor zou regenen.
Boycot
Enig idee wat Edmund Czihak, Dennis Ireland, Michel Frutschi en Pier-Francesco Chili gemeen hebben? Nou? Ze wonnen allemaal een 500 cc-Grand Prix die door de toprijders geboycot werd. Czihak won in 1974 vóór nog drie (!) andere finishers op de Nürburgring toen de grote mannen verstek lieten gaan omdat ze ontevreden waren over de veiligheid. Ireland profiteerde in 1979 op Francorchamps van de afwezigheid van Kenny Roberts, Barry Sheene, Wil Hartog en co omdat die de grip van de nieuwe asfaltlaag in de regen beneden peil vonden. Frutschi was – in tegenstelling tot de grote namen – niet bang dat zijn frame de gaten en hobbels op Nogaro niet zou overleven. En bespot door Eddie Lawson en Christian Sarron stond Chili in 1989 als een geslagen hond op de hoogste podiumtrede in Misano; na een start op een droge baan vonden de grote jongens het circuit zonder extra training te gevaarlijk in de regen.
Hoe dicht waren we op de Red Bull Ring in Oostenrijk bij een gevalletje ‘de geschiedenis herhaalt zich’? Hoewel ik blij was dat we met een bloedstollende MotoGP-race verwend werden, had ik het stiekem best willen weten.
De schilderachtig gelegen Red Bull Ring is minstens zo fotogeniek als Mugello of Phillip Island, hoewel de layout minder aanspreekt. Maar de terugkeer naar de voormalige A1 Ring (of Zeltweg, zo je wilt) na negentien Grand Prix-loze jaren werd vorig jaar met instemming én indrukwekkende toeschouwersaantallen gevierd. Maar daarvóór sprak Casey Stoner na een test al zijn bezorgdheid uit over de veiligheid van het circuit, waar uitloopstroken beperkt zijn en op enkele punten de vangrails gevaarlijk dichtbij staan. Tijdens de Grand Prix lieten de MotoGP-rijders vervolgens dezelfde bedenkingen horen. Voor 2017 zouden aanpassingen worden getroffen, zo luidde de belofte. Niet zo gek dat veel MotoGP-coureurs dan ook allesbehalve blij waren om te zien dat er niet geluisterd was naar hun klachten. Maar liefst elf aquaplaning-achtige valpartijen in de natte eerste vrije Moto2-training op vrijdag stemden tot dieper nadenken. Op miraculeuze wijze was het tijdens alle MotoGP-trainingen (zo goed als) droog. Niettemin waren rijders uitgesproken: de Red Bull Ring was volgens sommigen ‘het gevaarlijkste circuit’ op de kalender en in de regen zouden zij niet rijden. Cal Crutchlow, een virtuele niet-starter, verbaasde zich oprecht. “Hoe bestaat het dat een circuit met één grote baas die aanpassingen niet heeft uitgevoerd”, vroeg hij zich terecht af. Je zou immers zeggen, dat Red Bull-baas Dietrich Mateschitz niet op een paar euri kijkt. Dat de Dorna-veiligheidsmannen Franco Uncini en Loris Capirossi niet aan de bel trokken, is minstens zo twijfelachtig. Capirossi reed op donderdag op een natte baan op de KTM-MotoGP-machine en ontsnapte meerdere malen aan een crash, zo had hij de rijders gewaarschuwd. Maar daar bleef het bij. En voor wie nu denkt ‘waarom klaagden de Moto2 en Moto3-rijders niet?’ toch even een paar cijfers. De hoogste Moto3-topsnelheid gedurende het weekend was 220 km, in de Moto2 werd 258,3 geklokt. In de MotoGP flitste Alvaro Bautista met 316,5 km/u voorbij de speedgun. Voor andere twijfelaars: zoek eens naar een on board-rondje op een MotoGP-machine; het maakt niet eens uit op welk circuit. Als het makkelijk zou zijn, kon iedereen het.
Zoals David Emmett op zijn website terecht aanstipte, Red Bull is overal in de paddock vertegenwoordigd bij fabrikanten, teams en rijders; durfde Dorna niet verder te gaan dan vriendelijke verzoeken?
De veiligheidsmensen van Dorna hebben dit jaar al enkele malen steken laten vallen. Capirossi verklaarde na een regenritje achter een auto dat er geracet kon worden in nachtelijk Qatar – wat maar zeer de vraag was – en ook de aanpak van de aangepaste chicane in Barcelona was in feite een farce. Dat laatste mochten ook de rijders zich overigens ook aanrekenen. En de even fascinerende als gevaarlijke Wasserfall op de Sachsenring is al jaren een ‘hot topic’ waar telkens over gedebatteerd wordt, zonder dat iemand in staat blijkt een oplossing of alternatief te vinden. Dus gaat men door. En dat deden de coureurs in Oostenrijk ook, geholpen door de weergoden die hen en ook Dorna, de organisatie en de toeschouwers gunstig gezind waren. Maar het is zoals Dani Pedrosa zei: “Er moet iets gedaan worden. We kunnen er niet van uit gaan dat we gewoon weer geluk hebben.”
Elke vrijdagmiddag komen coureurs bijeen in de Safety Commission. Daar werd natuurlijk over racen op een natte Red Bull Ring gesproken. “Maar met zoveel jonge mensen bij elkaar zijn er veel meningen en is het lastig om het eens te worden”, zei Jorge Lorenzo in Oostenrijk. Het spreken met één stem in de Grand Prix-gemeenschap is vanwege eigenbelangen, teambelangen en wellicht ook druk van bovenaf niet eenvoudig. Dat is altijd al zo geweest. De tegendraadse Eddie Lawson riep na een stroperig verlopen rijdersoverleg ooit ‘wat jullie ook besluiten, ik doe het tegenovergestelde’. Best grappig, maar voor hun eigen bestwil zou het voor coureurs goed zijn om eensgezind één standpunt te verkondigen – ondanks alle mogelijke complicaties. Waarschijnlijk is het een utopie. De kans dat er Czihaks, Irelands, Frutschi’s of Chili’s blijven bestaan, is groter. Vrees ik.
Frank Weeink (@frankweeink)
Frank Weeink werkt onder meer als MotoGP-commentator voor Eurosport en is Grand Prix-verslaggever voor MotoPlus
