Column Evert Slager: “Genoten van al onze Nederlandse wereldtoppers”

De columns van enkele Nederlandse prominenten die actief zijn op het wereldtoneel van de motorsport zijn ook in 2024 weer te lezen op Racesport.nl. De afgelopen maanden hebben Michael van der Mark, Collin Veijer, Glenn van Straalen en Wilco Zeelenberg ons regelmatig op de hoogte gehouden. Laatstgenoemde ontbrak de afgelopen tijd vanwege moverende redenen. Als eindverantwoordelijke van deze site neem ik graag de honneurs voor één keer waar.

Het 2024 wegraceseizoen zit er inmiddels op, en wat voor een seizoen. Ik denk dat ik namens veel Nederlandse wegracefans kan en mag zeggen dat we dit seizoen als klein wegracelandje weer een aardig partijtje hebben meegeblazen op WK-niveau. Michael van der Mark, Glenn van Straalen, Loris Veneman en Jeffrey Buis die allen weten te winnen in het op productiemachines gebaseerde wereldkampioenschap, Zonta van den Goorbergh die zich opnieuw keurig staande wist te houden in de Moto2 klasse en Collin Veijer die voor het tweede jaar op rij een Moto3 race wist te winnen, tijdens de Dutch TT het publiek op de banken kreeg ondanks dat hij 0,112 seconde te kort kwam voor de winst en het seizoen als derde afsloot in de eindstand van het kampioenschap. En hoe prachtig was het om te zien dat de lach terug was op het gezicht bij Bo Bendsneyder toen hij tijdens de laatste twee raceweekenden van het seizoen in Estoril en Jerez zijn opwachting maakte als coureur in het FIM Supersport World Championship en daar meteen met de snelste mannen mee kon. Met name die lach op het gezicht van Bendsneyder was veelzeggend, heel veelzeggend met name voor degene die weten waar de 2015 Red Bull MotoGP Rookies Cup kampioen de laatste tijd binnen de MotoGP paddock mee had moeten dealen.

We kunnen het niet vaak genoeg zeggen, als je je als coureur binnen de huidige racerij staande weet te houden op WK-niveau dan ben je een wereldtopper, ook als je niet elke week weet te winnen, op het podium weet te eindigen of een topklassering weet te scoren. Het is alleen jammer dat we in Nederland soms een beetje vergeetachtig zijn, dat bij velen bijzonder al snel weer gewoon is, dat velen maar wat graag als eerste met hun oordeel klaar staan en het soms wel eens lijkt dat het afbranden van onze wereldtoppers veel leuker is dan het genieten van een topprestatie of het beseffen van hoe bijzonder het is dat we als klein wegracelandje op het hoogste niveau vertegenwoordigd zijn.

Wie had een aantal jaren terug kunnen voorspellen dat we in 2023 voor het eerst sinds lange tijd weer een Nederlandse Grand Prix winnaar zouden hebben, wie had kunnen voorspellen dat we vanaf 2023 met drie Nederlandse coureurs vertegenwoordigd zouden zijn binnen de MotoGP paddock, in 2024 een Nederlandse winnaar zouden hebben in zowel de World Superbike als ook de World Supersport klasse. Inmiddels lijken we het allemaal al gewoon en vanzelfsprekend te vinden, sterker nog tijdens de laatste Moto3 race van het seizoen op Circuit de Barcelona-Catalunya spraken velen over een teleurstellende tiende plaats van onze Nederlandse held uit Staphorst. Een teleurstellende tiende plaats, beste mensen iets meer dan twee jaar terug zouden vele Nederlandse wegracefans voor de tv of op de tribunes hebben staan springen als er een landgenoot als tiende over de finish zou zijn gekomen in een Moto3 race.

Eén ding is zeker, ik heb in 2024 genoten van onze helden. Ik weet inmiddels na meer dan 20 jaar rond te lopen in de MotoGP en WorldSBK paddock wat onze Nederlandse helden ervoor moeten doen, maar bovenal voor moeten laten en hoe moeilijk het is om als coureur uit dat kleine kikkerlandje op te moeten boksen tegen al het geweld uit b.v. een Spanje of Italië. Als liefhebber doet het dan soms pijn als ik zie wat deze heren voor hun kiezen krijgen, hoe ze regelmatig door zichzelf Nederlandse ‘fans’ noemende mensen worden afgebrand worden.

Vaak denk ik nog terug aan 2015, het moment dat Bendsneyder in Misano Red Bull MotoGP Rookies Cup kampioen werd, en aan zijn tijd in de twee seizoenen erna in de Moto3 klasse. Heel motorsport minnend Nederland lag aan zijn voeten, velen zagen de Rotterdammer al in de MotoGP klasse races winnen. De afgelopen twee jaar heb ik zoals al gezegd heel vaak teruggedacht aan deze tijd, met name op de momenten dat Veijer weer eens schitterde op de baan, op kop reed of op het podium eindigde.

Maar ook nadat bekend werd dat Veijer in 2025 de overstap ging maken naar de Moto2 klasse heb ik ook vaak moeten denken aan de periode waarin Bendsneyder op hetzelfde moment in  zijn carrière verkeerde. Bendsneyder, was dat dezelfde Bendsneyder die in 2015, 2016 en 2017 heel motorsport minnend Nederland aan zijn voeten had liggen, de sterren van de hemel reed en nu door een deel van die mensen tot op het bot toe afgebrand werd zonder de details te weten? Ja het was diezelfde Bendsneyder, dezelfde Bendsneyder die nog steeds beschikt over hetzelfde talent als toen, dezelfde Bendsneyder die alleen vanwege verschillende redenen de laatste paar seizoenen de wind even niet in de zeilen had.

Wat wil ik hiermee zeggen, we zien Veijer in 2025 zijn debuut maken in de Moto2 klasse van het MotoGP wereldkampioenschap. Maar ondanks dat de 19-jarige Nederlander zijn kunsten mag gaan vertonen bij het vooraanstaande Red Bull KTM Ajo Moto2 Team zal hij net als elke andere coureur tijd nodig hebben om zich aan te passen aan de voor hem nieuwe klasse, misschien wel de meest competitieve wegrace klasse ter wereld. Dat kost tijd, dat weten de kenners, dat weten de mensen rondom Veijer, dat weet zijn nieuwe team. Punten scoren, een top tien klassering in 2025 zal voor deze mensen waarschijnlijk al heel erg goed zijn. De grote vraag is echter, is dit ook goed genoeg voor de mensen die de afgelopen twee jaar op de banken stonden te springen als de jonge Nederlander weer eens schitterde op de baan?

Ik mag hopen van wel, en hopelijk zijn de dezelfde mensen in 2025 iets minder vergeetachtig, wordt bijzonder iets minder snel gewoon, staat men iets minder snel met hun oordeel klaar, beseft men dat niemand van onze wereldtoppers beter wordt door hem af te branden en krijgt men het besef dat genieten van hetgeen we hebben veel leuker is dan altijd maar moord en brand te schreeuwen over iets dat vanaf de zijlijn vaak veel makkelijker en heel anders lijkt dan de werkelijkheid.

Ik hoop echt van ganser harte dat we Veijer, maar ook Veneman (in 2025 debuterend in de WorldSSP klasse), komend jaar de tijd gunnen en achter hen blijven staan als de prestaties even iets minder zijn in vergelijking met het afgelopen seizoen. Het zou deze twee genoemde jonge wereldtoppers in ieder geval al een heel erg stuk op weg helpen in hun weg naar de absolute wereldtop.

Michael, Glenn, Jeffrey, Loris, Bo, Zonta, Collin en alle andere Nederlandse wereldtoppers bedankt voor opnieuw een geweldig wegrace seizoen. Ik heb ervan genoten, en ik weet zeker met mij veel andere Nederlandse wegracefans. Op naar een nieuw seizoen!!

Met sportieve groet,
Evert Slager

Volg het laatste Racesport.nl nieuws ook via social media:

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube