Afgelopen weekend was het dus weer zover. Voor alweer het derde jaar op rij werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan de race voor het Europese kampioenschap op Assen. Door de erg korte aanlooptijd kwamen we donderdag avond pas aan en waren natuurlijk de mooiste plaatsen op het rennerskwartier alweer vergeven. Toch konden we een aardige plaats vinden, met gelukkig een aansluiting voor de tv beelden dichtbij. Toen we alles opgebouwd hadden, maakten we snel nog een rondje over het rennerskwartier.
Vrijdag net na de middag was er een vrije training van een halfuur en dat is voor een regulier ONK tegenwoordig erg veelÉÉ
Doordat we normaal (zoals de meeste wel zullen weten) net na de pitboxen al rechtsaf de Nationale bocht in gaan, moest ik nu niet vergeten het gas vol open te laten staan richting de veel verder gelegen Haarbocht. Hoewel ik al een aantal keer de ´lange´ baan had gereden moest hij er toch eerst weer aan wennen en vooral met remmen liet ik nog veel tijd liggen. Doordat ik net te laat bij de baan aankwam was iedereen al vertrokken en reed ik dus lange tijd alleen. En dat maakt het er zeker niet gemakkelijker op. Er werd vooraf al besloten om met beide motoren een aantal ronden te gaan rijden. Zo kwamen we er dus ook achter dat beide motoren niet echt lekker afgesteld stonden. Daarom waren we dan ook al erg tevreden met een 13e tijd.
Voor de tijdtraining aan het einde van de middag werden beide motorfietsen licht aangepast en met een nieuw setje banden waren we er weer volledig klaar voor. Vooral door de aanpassingen werd ook deze training met allebei de motoren gereden.
Al na een paar ronden kwam ik alweer binnen om over te stappen op de ´tweede´ motor. Echter ook deze gaf wat kleine problemen waardoor ik mijn tijd met maar drie tiende van een seconde verbeterd. Niet onverwacht zakte ik dan ook naar de twintigste tijd, want uiteraard iedereen ging een stuk sneller rond.
Daarom besloten we beide motoren in te laden en ze toch nog eens op de testbank Iin Oss te zetten. Hier werd het n en ander veranderd en uitvoerig getest, waarna we om 1uur ´s nachts weer terug naar Assen reden.
Op zaterdag hadden we net na het middag uur de tweede en laatste tijdtraining over 40 min. Maar gelukkig hadden de inspanning van de avond ervoor zijn vruchten afgeworpen, want al in de tweede geklokte ronde zat ik al onder de snelste tijd van de dag ervoor. Ik kreeg het daardoor ik steeds beter naar mijn zin, wat ook in de rondetijden terug te vinden was. Net zoals in iedere eerdere training moest ik even de overstap maken op de tweede motor welke op volledig nieuwe banden stond. Jammer genoeg werkte de vering van deze motor niet zoals ik had gewild en reed ik drie ronden later de pits binnen om toch de nodige feedback te kunnen geven. Omdat we inmiddels niet zo heel veel tijd meer hadden werd de nog nieuwe achterband weer overgezet in de ´eerste´ motor. En weg was ik weer! Dit ging dan gelijk weer goed en zo reed ik maarliefst 1,6 seconde van mijn tijd af. En daardoor steeg ik gelijk ook van de 20e naar een 12e tijd, waarbij de verschillen onder elkaar goed kort waren. Met deze tijd had ik zelfs geen laatste gestaan op de startgrid van het WK SupersportÉÉ En nog eens dik binnen de kwalificatielimiet.
Zondag na de race om het wereldkampioenschap Supersport was onze warm-up. Uiteraard werd van deze race geen seconde gemist om te kijken hoe het echt moet.
Voor de warm-up pakte ik de reserve motor van de race. Stel dat er iets mis zou gaan was in ieder geval de wedstrijd motor nog heel en konden we mocht het nodig zijn met vertrouwen op de reserve motor stappen. De vering was nu gelijk ook een stuk beter en in het kwartiertje dat we hiervoor de tijd kregen zat ik al dicht bij mijn kwalificatie tijd.
Pas om tien voor half zes werd de race gestart. Over een niet geringe 14 ronden gingen de coureurs van start. Net voor het rode licht uitging spookte toch weer de valse start van het jaar ervoor door mijn hoofd. Maar het licht ging uit en niet te snel vertrok ik richting de Haarbocht. Hoewel ik aan de binnenkant op de grid stond kwam ik aan de buitenkant in de haarbocht en kon zelfs wat plaatsen terugpakken. De eerste ronde kwam ik dan ook als 11e langs. De ronde erna ontstond er een grote groep. Echter door een schakelfoutje in de Ramshoek kwam de versnellingsbak tussen de vijfde en zesde versnelling in. Ik kreeg hem nog terug in de zes, maar midden in de Ramshoek terug naar vijf schakelen leek me niet bepaald veilig. Hierdoor verloor ik n plaats en veel tijd op de groep voor me, welke een aantal ronden later in het gevecht om de 4e plaats waren. Samen met nog 4 anderen kwam wij in het gevecht om de negende positie. Maar al snel ging Rene Winkel die uit de groep ontsnapt was onschuldig onderuit in Mandeveen. Het bleef een spannend gevecht en hoewel er meerdere keren per ronde van positie gewisseld werd kwam ik toch steeds als 10e over start-finish. Na in het verleden slechte ervaringen met omkijken gehad te hebben deed ik dat ook deze race niet. Ik was constant druk in gevecht met Marco Opheij en Joan Veijer. Regelmatig wisselden we van positie, maar door het erg harde remmen van Marco kon ik hem alleen pakken door zijn eigen foutjes. Gelukkig kwamen die dan ook een paar keer. Met zÕn drien deden we dan ook steeds het kop werk en de laatste rondes liepen we weer in op het groepje voor ons. Met ingaan van de laatste ronde zat ik strak achter de nummer negen Marco Opheij. än foutje en hij zou er geweest zijn. Maar helaas in de laatste ronde kwam het foutje niet. En ook de GT waar hij het gat erg dicht hield, kon ik met een snellere wijde lijn niet genoeg snelheid maken om hem op de streep te kunnen pakken.
Toen ik daarna omkeek zag ik geen Joan meer. In de uitloop ronde bleek er toch nog een behoorlijk publiek te zijn blijven zitten om ons te zien rijden. Terug in parc-ferm kwam Joan naar me toe, hij bleek in de GT te zijn gevallen, maar had net zoals ik toch genoten van de race. Jammer genoeg was Marco beter met remmen, maar mijn eerste EK punten zijn binnen. En die pakken ze me niet afÉÉÉ
Volgend weekend vertrekken we weer naar het Duitse Oschersleben. Net zoals twee jaar geleden toen nog 250cc rijdend zullen we hier deel nemen aan een race om het Internationale Duitse Kampioenschap Welke van erg hoog niveau is en veel trainingsmogelijkheden bied.
