De zesde ronde van het 2019 FIM Superbike World Championship vond ruim een week geleden plaats in het Spaanse Jerez. Michael van der Mark schitterde en met een prachtige overwinning en natuurlijk zagen we de comeback van het Nederlandse Ten Kate Racing Yamaha.
Iwan van der Valk, die tijdens de World Superbike weekenden het tv-commentaar verzorgt voor Eurosport, zal gedurende het seizoen na afloop van elke ronde van het FIM Superbike World Championship een column verzorgen op Racesport.nl, een column waarin hij terugblikt op de gebeurtenissen en prestaties gedurende het weekend. Onderstaand een enigszins verlate deel vijf: de Acerbis Spanish Round.
Happy With Honda
Het ging bij Honda helaas al jaren bergafwaarts in World Superbikes, vaak omdat ze lichtjaren te laat met een nieuw model van de CBR1000RR kwamen. Na elk matig seizoen werd wel geroepen dat er een nieuwe Fireblade onderweg was. Maar die kwam nooit. Zelfs toen de SP2 er eenmaal was, bleek die te weinig vernieuwend en ontbrak de state-of-the-art HRC-electronica die er tegenwoordig bij hoort. Als klap op de vuurpijl werd het nieuwe model ook nog eens veel te laat in het krat naar Nieuwleusen gestopt, waardoor men wéér een seizoen achter de feiten aan bleef rennen. Met daarna gewoon weer elk jaar weer het verhaal dat die nieuwe SuperBlade eraan kwam. Nee, nu echt, ECHT!
Dat het afscheid er kwam verbaasde me niet eens. Bovenstaande toont immers geen technische onkunde, maar vooral technische onwil en een gebrek aan respect voor de Nederlandse partners. En respect is juist een groot goed bij het grootste motormerk ter wereld. Die respectloze behandeling werd nog eens even versterkt, door de -onvermijdelijke- breuk pas op een (te) laat moment aan te kondigden. Waardoor Ten Kate Racing muurvast kwam te zitten en ze door een diep dal moesten gaan, om uiteindelijk als derde team bij Yamaha aan te mogen haken.
Je zou dan denken dat Honda die late move maakte omdat ze opeens zo’n geweldig alternatief hadden. Dat ze door een briljante kans eigenlijk wel gedwongen werden om zo schandelijk met die diepe vriendschap om te gaan. Maar niets bleek minder waar toen de nieuwe structuur bekend werd gemaakt. Je hoeft namelijk geen bedrijfskunde te studeren om kunnen inschatten dat de ‘ambtenaren’ van Honda Racing Corporation moeilijk zouden kunnen samenwerken met het historische Moriwaki en de Italianen van Althea Racing. Probeer je maar eens één van de vele vergaderingen (waar ze dol op zijn bij HRC) van dit gezelschap voor te stellen, en je weet genoeg.
Ik zou me bij dit alles nog kunnen voorstellen, dat Honda gewoon geen zin meer had in de Superbikes. Te kleine markt, teveel technische regels, teruglopende bezoekersaantallen, weinig winnen, MotoGP gaat wèl lekker, mislukte upgrades voor de Fireblade, gedoe met je Europese organisatie, dan snap je het best als ze de stekker eruit hadden getrokken na de split met TKR. Maar dat stoppen gebeurt dus niet, ze hebben dit jaar immers juist meer geïnvesteerd in de (minstens) 5 HRC-Japanners die er nu altijd bij zijn.
Dus nu geeft Honda in 2019 veel meer geld uit aan de teamstructuur, maar komt het op sportief vlak met niks nieuws. Geen upgrades, geen testmateriaal, geen snellere coureurs; niks. Daarbij is de keuze voor Ryuchi Kiyonari en Yuki Takahashi als coureurs nog lastiger te snappen. OK, ik doe nu al elke dag een regendans om Kyo op Donington te zien rondglijden, maar er zijn gewoon snellere alternatieven als het droog blijft, zoals Xavi Forès tijdens een test laatst al liet zien.
De resultaten zijn dit jaar dan ook om te huilen. De Honda’s bezetten (na het uitvallen van Leon Camier) steevast de laatste plaatsen, in handen van Japanse helden uit lang vervlogen tijden. Zelfs Ten Kate is -met een rijder die 7 maanden stil zat- met een Yamaha R1 uit het krat al sneller. Ik huiver van het enorme gezichtsverlies van Honda, het grootste motormerk ter wereld, waarvan ik tot nu toe dacht dat een dergelijke vernedering onacceptabel zou zijn. Het eerzuchtige Honda is in al die jaren afgegleden naar een niveau waar, nog niet eens zo heel lang geleden, een ceremonie met een vurig zwaard de enige eerzame uitweg voor zou zijn.
Het ergste is dat het absoluut geen kwestie van kunnen is, maar van willen. Honda heeft alle kennis, alle mensen, al het geld, alle coureurs, alle technieken, alles. Het enige antwoord moet dan ook zijn dat die nieuwe CBR er volgend jaar echt komt. Ik ben de trotste eigenaar van een 1994- en een 2001-model geweest en diep in mijn hart nog steeds fan van de Blade. Ik wil dan ook zó graag geloven dat het nu nog even afzien blijft, tot we op de EICMA in Milaan een nieuwe Fireblade krijgen. Nee, nu echt, ECHT!
Iwan van der Valk – @Motototaal
Iwan van der Valk werkt onder meer als WorldSBK-commentator voor Eurosport.
Handige links Acerbis Spanish Round Jerez:
Tijdschema en volledige uitslagen
Waar te volgen op TV
Fotoverslag
Bekijk je Racesport.nl op je mobiel, download dan nu de nieuwe Racesport.nl App
