Carlo Pernat staat niet alleen bekend als manager van een groot aantal (ex) MotoGP coureurs maar ook om zijn gedurfde en vaak rake uitspraken. De flamboyante Italiaan stak onlangs in een interview met het Italiaanse corsedimoto.com zijn mening dan ook niet onder stoelen en banken wat betreft de gang van zaken binnen het huidige MotoGP wereldkampioenschap zoals de achteruitgang van de show en de introductie van Sprintraces.
Teruglopende bezoekersaantallen, het ontbreken van een sterke persoonlijkheid na het stoppen van Valentino Rossi, de introductie van Sprintraces voor de MotoGP klasse, een ander tijdschema tijdens de Grand Prix weekenden, maar liefst 21 Grand Prix weekenden, steeds meer overzeese Grand Prix weekenden, het zijn zomaar een aantal zaken die momenteel de deelnemende teams binnen het MotoGP wereldkampioenschap de nodige hoofdbrekens bezorgen.
Hij is inmiddels 77 jaar maar nog steeds duikt Carlo Pernat – voormalig directeur van Cagiva (1984-1990) en later manager van o.a. Loris Capirossi, Andrea Iannone, Niccolò Canepa, Tony Arbolino en Enea Bastianini – regelmatig op in de MotoGP paddock. De flamboyante Italiaan is niet alleen een ervaren manager, hij mag zijn eigen mening ook graag ventileren en duikt dan ook regelmatig op in diverse Italiaanse talkshows.
Onlangs sprak Pernat met het Italiaanse corsedimoto.com, een interview waar niet alleen teruggekeken werd op het afgelopen MotoGP seizoen maar de Italiaanse manager met name zijn mening gevraagd werd naar de huidige stand van zaken binnen het MotoGP wereldkampioenschap, de op stapel staande veranderingen en de toekomst van het belangrijkste wegrace kampioenschap ter wereld.
De toekomst van de MotoGP ziet er volgens Pernat niet rooskleurig uit…
Carlo Pernat: “We zijn Dorna veel credits verschuldigd. Toen men in 1992 het kampioenschap overnam, waren we eerlijk gezegd een beetje als zigeuners. Sommigen hadden een rode broek, sommigen een geel hemd, sommigen een groene… Kortom we waren niet erg professioneel. Dorna pakte het vervolgens allemaal anders aan, ze hebben een geweldige marketingoperatie doorgevoerd welke naar mijn mening goed heeft gewerkt tot 2020. Toen verpestte de pandemie (corona) alles een beetje. Geen of gebrek aan toeschouwers, ze verloren heel veel geld, dus het moederbedrijf (Bridgepoint) zette Dorna onder druk. Op dat moment nam Dorna ondoordachte beslissingen in plaats om erover te praten en te redeneren. Ze hadden in mijn ogen twee keuzes: ofwel ze namen twee managers in dienst zoals de F1 deed (b.v. een Davide Brivio en een ervaren marketingman), ofwel ze kozen voor een meer bekende weg. Ze kozen voor het laatste, ze hebben daar natuurlijk alle recht toe maar de eerste tekenen zijn niet erg positief, want in plaats van professionals aan te trekken, heeft Carmelo Ezpeleta een aantal familieleden aangenomen. In mijn ogen niet heel erg slim. Dit is volgens mij namelijk heel gevaarlijk, het is een wereldkampioenschap, bepaalde beslissingen moeten op het juiste moment en met de juiste mensen worden genomen. Zo is de beslissing om in 2023 Sprintraces te gaan organiseren genomen zonder erover te praten met de coureurs of zelfs met de fabrikanten. Voor mij is dit onbegrijpelijk. Met alle problemen van dien, want als er Sprintraces zijn, moeten er bijvoorbeeld ook coureursbonussen zijn en zijn de teams en fabrikanten veel meer geld kwijt aan o.a. verzekeringspremie. Ze hadden het in eerste instantie ook net zo aan kunnen pakken als in de F1 door te beginnen met een vier of vijf races gedurende het seizoen om te kijken hoe het uitpakt. De huidige beslissing die men gemaakt heeft is naar mijn mening dan ook niet logisch.”
Is de daling van de kaartverkoop een zorgwekkend teken? Wat zijn de redenen?
Carlo Pernat: “Dorna heeft het na het Valentino Rossi tijdperk niet goed kunnen managen. Na zo’n tijdperk moet er mijn inziens iets gebeuren. Men dient in ieder geval te begrijpen wat het probleem was, in plaats daarvan werd het mijn inziens door de Spaanse organisatie zwaar onderschat. In Mugello bijvoorbeeld, waar de kaartverkoop het afgelopen seizoen dramatisch te noemen was, werd Valentino Rossi benoemd tot MotoGP Legend. Maar zoiets doe je in mijn ogen niet af met een presentatie van ongeveer 20 minuten in het mediacentre. Je had op zo’n moment alle Rossi fans uit moeten nodigen, ze met hun held een paar ronden onder begeleiding over het circuit moeten laten rijden, een parade moeten organiseren met al zijn collega coureurs…….dit soort dingen moet je compleet anders aanpakken. Zoals men het nu aangepakt heeft is gewoon niet goed. Als het Valentino-tijdperk voorbij is, heb je andere personages nodig en hier moet je keihard aan werken middels een goed marketingplan.
Gelukkig voor Italië stond Ducati er in 2022 met Pecco Bagnaia, hetgeen zorgde voor het nodige enthousiasme, de Italiaanse media in beweging bracht met als resultaat dat er weer meer over de motorsport gesproken wordt in Italië. Maar dat is niet de manier om te managen… Dorna moet prijsplafonds instellen, proberen vanaf donderdag mensen naar het circuit te krijgen, de fans met de coureurs te laten praten. Als een tijdperk eindigt en je dit niet doet, heb je het goed mis en niet begrepen.”
Zullen de Sprintraces het MotoGP-kampioenschap qua entertainment een nieuwe impuls geven of wordt het een sprong in het diepe?
Carlo Pernat: “Sprintraces zijn in mijn ogen niet de oplossing, ik zie niet in waar ze voor gebruikt kunnen worden. Ja, om mensen op zaterdag te laten komen. Maar aangezien je de race op zaterdag organiseert, is het bijna noodzaak om de TV-stations die de televisierechten hebben gekocht ertoe te bewegen om ze uit te zenden op een vrij kanaal, op deze manier promoot je dan de race op zondag. Ook tijdens de Sprintraces zullen de coureurs de strijd met elkaar aangaan, ze rijden meer ronden in een weekend en ze riskeren hierdoor crashes waardoor ze misschien wel de race op zondag zullen missen. Dit zijn allemaal dingen die goed geëvalueerd moeten worden en hier ligt een duidelijke rol voor de FIM, maar in plaats van met de vuist op tafel te slaan kiezen ze ervoor geen tegengas te geven en zo de lieve vrede proberen te bewaren. Een mooi voorbeeld zijn de onlangs door Jorge Viegas gedane uitspraken over de voor de hand liggende overgang in 2024 van VR46 Racing naar Yamaha. Dat is pure onzin en een goed voorbeeld van pure amateurisme binnen onze sport, ik weet niet wat ik moet zeggen.”
Je bent ook manager van Enea Bastianini, hoe gaat hem met hem tijdens deze winterstop nu hij komend seizoen actief zal zijn in het officiële Ducati MotoGP fabrieksteam?
Carlo Pernat: “Als je in een officieel fabrieksteam terechtkomt, en je een belangrijk doel hebt bereikt kun je vanzelfsprekend niet wachten om te beginnen. Al tijdens de MotoGP Test in Valencia kon je zien dat hij helemaal in zijn sas was, hij heeft altijd gedroomd om in het Ducati fabrieksteam te mogen rijden. Hij heeft het in mijn ogen ook verdiend na het winnen van vier MotoGP races. Maar nu is het doel om wereldkampioen te worden, maar om dit te bereiken moet hij eerst zijn teamgenoot en huidige wereldkampioen Pecco zien te verslaan. Het wordt wat mij betreft een mooi kampioenschap en ik ben ervan overtuigd dat Enea mee gaat doen in de titelstrijd, iets wat nog niet wil zeggen dat hij de titel dan ook gaat winnen.”
Misschien worden Bagnaia-Bastianini wel de redders in nood voor de MotoGP…
Carlo Pernat: “Wie weet, maar ik hoop ook dat Marquez terugkomt, ook al is dat moeilijk met de huidige Honda. Hij kan nu eenmaal niet alleen het Honda kruis dragen… Dan is er ook nog Yamaha met Quartararo, maar Ducati heeft het motorvuurtje afgelopen seizoen duidelijk weer aangestoken. Bagnaia zal in 2023 opnieuw een rol spelen in het kampioenschap. Maar zoals al eerder gezegd, we hebben karakters nodig in onze sport, net zoals in alle individuele sporten. Als je een dergelijk personage hebt dan lift iedereen mee, als je niet een dergelijk personage hebt……vergeet het dan maar.”
Wie is Carlo Pernat?
Als zoon van een directielid van de AGIP-vestiging in Genua kwam Pernat – na een mislukte studie economie en handel en een korte periode van drie maanden werkzaam te zijn geweest op het hoofdkantoor van de AGIP in Rome – in de motorwereld terecht door bij Piaggio op de afdeling analyse en marketing te gaan werken, alvorens over te stappen naar het bureau voor pers en public relations.
In 1979, na de overname van het merk Gilera door Piaggio, kreeg hij de leiding over de afdeling off-road racing van dat merk. Tijdens zijn ervaring met het merk Arcore ontmoette hij de Nederlandse ingenieur Jan Witteveen, met wie hij een 20-jarige samenwerking begon die hem later naar Cagiva en vervolgens Aprilia zou leiden.
Van 1984 tot 1990 werkte hij bij Cagiva als algemeen directeur van de sportactiviteiten onder rechtstreeks toezicht van de familie Castiglioni, waar hij in 1985 en 1986 de eerste twee wereldtitel in de motorcross won.
In 1990 stapte hij onder sterke druk van Ivano Beggio over naar Aprilia, waar hij coureurs van het kaliber Valentino Rossi, Max Biaggi, Alessandro Gramigni en Roberto Locatelli ontdekte.
Toen zijn ervaring als teammanager van de raceafdeling van Aprilia in ’98 eindigde, bleef hij in de wereld van de motorsport als manager van o.a. Loris Capirossi, Andrea Iannone, Tony Arbolino, Enea Bastianini en Niccolò Canepa.
Racesport.nl Supporter
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?
Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter
