Deze race kwam dit keer wel erg kort na de vorige race. En er kwam er dan ook nog eens bij dat de tentamen inmiddels ook weer begonnen zijn, daarom ook dat mijn column nog even op zich moest wachten.
Vrijdag eind van de middag vertrokken we dan ook pas richting de Luttenbergring net buiten Raalte. Waar we de tent met een heerlijk weertje konden opbouwen.
Op zaterdag ochtend konden we al lekker uitslapen want om twaalf uur hadden we pas de eerste training. De eerste ronden werden gebruikt om gewend te raken aan het circuit met de Yamaha. Toen ik zelf begon aan te zetten om snellere tijden te gaan rijden lukte dit niet echt. Gelukkig kwam collega rijder Job van Velzen de pitstraat uit (met wie ik de vorige race constant in gevecht lag) waardoor ik besloot hem eventjes te volgen. Al gauw zag ik dat ik op sommige plekken erg veel tijd verloor. Toen ik later in de training alleen reed wist ik gelukkig zonder dat ik iemand ervoor nodig had mijn tijd te verbeteren. Met een 11e tijd was ik dan toch nog niet echt tevreden en wist zeker dat er in de 2e training meer inzat.
Ook over de gearing was ik het nog niet helemaal eens. Net toen we een keuze gemaakt hadden kwam Barry Veneman kijken. Nadat ik met hem over de gearing begon (hij reed vorig jaar ook met een R6 welke dezelfde versnellingsbak heeft als de nieuwe R6 waar ik nu oprijd), ben ik toch op mijn besluit terug gekomen en door advies van Barry juist de andere kant opgegaan.
In de tweede training was ik dan ook erg tevreden met deze keuze en kwam ik iedere bocht goed uit. Doordat ik een aantal vrije rondes had kon ik mijn tijd leuk verbeteren en reed ik na een kwartiertje al meer dan een seconden van mijn tijd af. Toen ik later in het ÔverkeerÕ kwam ben ik eventjes de pits ingereden. Na een minuut of twee stil te hebben gestaan besloot ik het weer te proberen. Ook nu weer ging ik steeds sneller al was het nog wel erg druk op de baan, Maar aan het einde zag ik dan ook gelukkig dat ik in positie weer begon te verbeteren.
Met het vallen van de vlag was ik net van de 8e plaats teruggezet naar de 9e plaats, doordat Ron van Steenbergen net een tiende van een seconde sneller ging. Net zoals in Eemshaven en Oss zou ik nu dan weer van deze positie vertrekken.
Voor de race hebben we niets meer aan de motor veranderd en hoefde deze dus alleen nog goed schoongemaakt te worden en wat nieuw rubber gemonteerd.
Ondanks de erg hoge temperaturen was het in parc-ferme, welke op een beboomde weg stond, lekker koel. Nadat we klaar stonden op de wel echt warme start grid had mijn radiator het er ook moeilijk mee om de motor koel te houden. Net voordat het rode licht aanging begon de motor van, van Steenbergen zelfs al te koken, maar gelukkig ging de start gewoon door. Deze was gelukkig een stuk beter dan de laatste keer en kwam ik dan ook als negende de eerste bocht door. Een aantal ronden reed ik achter Jeroen Turkstra met wie ik gelijk in de kampioenstand sta. Met een groepje van een aantal man reden we strak achter elkaar over de baan totdat er met de rode vlag gezwaaid werd. De Belgische coureur Ivan Batens was hard ten val gekomen en werd met de ambulance afgevoerd.
Nadat we lange tijd hadden moeten wachten op de nieuwe start was het zoveel mogelijk rust houden om niet te warm te worden. Toen we uiteindelijk weer mochten starten had ik de motor op een betere temperatuur weten te houden en ook de start was nu weer beter. Omdat iedereen gelijk naar de binnenkant dook kon ik gelijk een paar plaatsen pakken door buitenom de eerste bocht in te gaan, al glijdend over een oud oliespoor, ging ik als 7e door het eerste gedeelte. Al snel kwam van Steenbergen weer voorbij en een ronde later de ervaren Mile Pajic. Echter deze twee was ik zeker niet vanplan te laten gaan. Ik moest het dan ook echt hebben van de snellere bochten en de kunstmatige chicanes, om de gaatjes die ze in de korte haakse bochten op me pakten, weer goed te maken.
En ik begon dan ook al te kijken waar ik ze in de laatste paar rondjes wilde gaan pakken. Echter drie ronden voor het einde viel alweer de rode vlag, maar nu doordat iemand zijn motor had opgeblazen. Hierdoor werd ik dan dus alweer negende (het is nu al de vierde keer), maar wist wel weer punten te scoren en ook had ik deze keer wel Jeroen Turkstra achter me gehouden.
We waren dan ook allemaal weer erg blij. Totdat we later hoorden dat de eerder gevallen Batens aan zijn verwondingen in het ziekenhuis was overleden. Iedereen in het rennerskwartier was dan ook erg aangeslagen door dit ongeluk. En hierbij wil ik dan ook vrienden, mensen uit het team, maar vooral zijn familie condoleren met het grote verliesÉÉÉ..
Hoewel het eigenlijk erg vreemd is kijken we toch alweer vooruit naar de volgende race welke zal plaats vinden op het Belgische circuit van Zolder welke pas plaatsvinden in het weekend van 19 en 20 juli. Omdat vijf weken niet rijden veel te lang is gaan we zeker tussendoor nog ergens trainen.
En de verrichtingen over Zolder zullen jullie zeker weer vinden op deze websiteÉ
Sportieve groeten,
Allard # 10
