Een van uw redacteuren heeft het genoegen gehad om een vijftal ronden achterop te mogen bij Randy Mamola tijdens de Historische Races in Rockanje. Het is erg moeilijk om te beschrijven wat je meemaakt maar ik ga een poging wagen.
Foto: Even napraten met Randy (actie foto’s moeten nog ontwikkeld worden)
Ik moest me tussen 10:00u en 11:00u melden waarna het eerste ritje met Mamola rond 12:00u zou plaats vinden. Na aankomst werd ik voorgesteld aan Randy. Een gezellige conversatie volgde die regelmatig ÒverstoordÓ werd door handtekeningen jagers. Daarna kreeg ik te horen dat ik als laatste van de drie mocht. We zijn daarna even naar de motor gaan kijken waarop ik achterop zou gaan. Het was een Superstock Yamaha R1 (van Rob v/h Klooster) die was uitgerust met een beugel over de tank heen waaraan je je dan kon (en moest) vastklampen.
Doordat het programma al iets was uitgelopen ging de eerste uitverkorene pas rond 12:30u op pad met Mamola die eerste nog een drietal ronden zelf had gereden om de baan te leren kennen. De eerte gelukkige stapte op en Randy leek rustig weg te rijden maar zette al snel een wheelie in., iets meer dan een minuut later zag je hem al weer terugkomen met een stoppie voor de scherpe bocht om weer een nieuwe ronde in te zetten en hop weer op het achterwiel. Oorspronkelijk zouden we een opwarmronde rijden en dan 2 snelle ronden, het werden er vier en voor mij uiteindelijk vijf maar daarover zo meer.
Nadat de vierde ronde was afgesloten stopte Randy met een flink stoppie op de finishlijn waarna een kort interview de passagier volgde die weliswaar bezweet maar met een grote lach van de motor afstapte. De nummer twee was nu aan de beurt. Ook hierbij werden vier ronden gereden waarbij ik alleen het stuk bij de start/finish zag. Wat er tussendoor gebeurde was slechts gissen. Ook de tweede rit werd met een stoppie bezegeld en ook de tweede passagier gelukkige stapte er zwetend en lachend vanaf. Natuurlijk heb ik met beide passagiers gesproken over hun ervaringen daarna volgde het lange wachten op mijn rit die oorspronkelijk rond 15:00u zou plaatsvinden.
Door een ongeval werd het echter pas rond 16:30u. Randy vertelde me vooraf dat hij eerst een ronde zelf zou rijden waarna ik er op moest springen. Al wachtende op het start/finish gedeelte werden er door de commentator wat vragen gesteld, achter de schermen werd er anders besloten. Er zouden ook een vijftal BMWÕs meerijden (R100/1200 C1) en ik mocht al meteen mee. Snel helm op en handschoenen aan en op de Superstock R1 klimmen. Daarna was de start en toen brak de hel los….
Randy reed op zich rustig weg maar gooide de R1 al snel in een Wheelie om daarna een bochtencombinatie op een, voor mij, onvoorstelbare snelheid te nemen om vervolgens wat rustiger door een bocht te gaan waar nog wat olie lag van een eerder ongeval daarna weer vol het gas erop en een bijna stoppie voor een krappe linker bocht, dan een links rechts combinatie en een haakse linkerbocht waarna het voorwiel weer omhoog ging op een recht stuk waarin zelfs een (lage) verkeersdremel zat. Flink in de ankers voor een links/rechts combinatie, het gas er weer op en weer in de ankers voor een links/rechts. Al wheelind richting de hairpin voor het start/finish gedeelte. Een Stoppie voordat hij de bocht om ging en hop daar ging het volgende rondje die grotendeels hetzelfde verliep, het ging alleen nog harder, de ronde daarna ging het nog harder en toen kwamen we al de eerste BMW tegen, de C1. Hop dÕr voorbij en door. Ik dacht dat het laatste rondje was maar blijkbaar moest er anders toch gewacht worden op de BMWÕs want die gingen niet zo hard en daar ging het vijfde rondje. En weer ging Randy harder in een poging de BMWÕs in te halen wat uiteindelijk ook lukte. Uiteindelijk werd het vijfde rondje beindigd met een flink stoppie waarna nog even naar mijn commentaar gevraagd werd.
Ik had er eigenlijk maar een woord voor Ð WAANZINNIG Ð het is gewoon ongelooflijk wat je meemaakt en simpelweg niet te omschrijven. Die man remt zo verschrikkelijk hard en gaat zo hard door de bochten heen. Het gemak waarmee hij wheelies en stoppies maakt. Wheelind naar het publiek zwaaien etc. etc.
Naderhand heb ik Randy nog even opgezocht om nog even na te praten en mijn vermoeden werd bevestigd. Elke ronde ging hij harder en op het laatste deed hij extra zijn best om die BMWÕs te pakken. Hij zei dat hij een 1Õ 80 rondje had gedraaid (ik weet helaas niet of dat snel is op dat stratencircuit, het leek wel erg snel) en dat ie op het rechte stukje zeker 220 had gehaald.
Dit schrijvende zit ik met aardig wat spierpijn van een unieke ervaring, eentje die ik zonder na te denken zo weer zou doen.
OPROEP: Mocht iemand fotoÕs hebben gemaakt van deze laatste rit met Randy Mamola van die dag neem dan even contact op met de redactie.
RvdD
