Voor de zevende en achtste wedstrijd moesten Joël en Manuël Wienen naar het Franse circuit van Dijon et Prenois. Vooraf was al bekend dat het twee zware dagen zouden worden omdat het team alleen kon beschikken over Laurens Boer. De rest van de teamleden waren er niet bij omdat ze geen vrij konden krijgen. Wel was Johan Engberts, een goede relatie van Manuël, bereidt de helpende hand te bieden en mee te gaan naar Frankrijk. Beiden waren niet bekend met dit circuit en daarom werd de baan al fietsend en lopend verkend alvorens zij mochten beginnen aan hun eerste vrije training over twintig minuten. Hun eerste reactie was, “wat een bizarre baan, alleen maar hoogte verschillen en iedere bocht is blind”.
De vrije training werd gebruikt om de juiste lijnen en rempunten te bepalen. Manuël had dit vrij snel onder de knie en noteerde al behoorlijke rondetijden. Joël had iets meer tijd nodig en was nog zoekende. Na afloop deelden beiden hun ervaringen met elkaar, liet Joël een ander tandwiel steken en maakten ze zich op voor de eerste kwalificatie van de dag.
Omdat de kans groot was dat het later op de dag zou gaan regenen, was het zaak om er in de eerste kwalificatie direct goed bij te zitten. Manuël verbeterde direct zijn tijd en stond lange tijd op de vierde plek. Omdat andere rijders tegen het einde van de kwalificatie net iets sneller gingen zakte hij naar de achtste plek. Duidelijk was wel dat Manuël op deze baan vanwege de hoogte verschillen en het lange rechte stuk meer in het nadeel was dan zijn kleinere en lichtere concurrenten. Ook het gebrek aan vermogen was hier goed merkbaar en hij moest alle zeilen bijzetten om op het rechte eind niet te veel te verliezen ten opzichte van de rest.
Manuël: “Deze baan is geweldig maar ik ben hier met mijn postuur duidelijk in het nadeel. Ook merk je hier veel beter waar mijn motor nog vermogen te kort komt, dus daar is nog wel iets te verbeteren.”
Voor Joël was het zaak om het goede gevoel te vinden en niet te veel te verliezen. In het begin van de kwalificatie reed hij de zeventiende tijd en zakte zelfs nog een plaatsje verder naar achteren. Wel kwam hij steeds beter in zijn ritme en realiseerde uiteindelijk de vijftiende tijd waar hij duidelijk niet tevreden mee was.
Joël: “Ik heb echt iets meer tijd nodig om deze baan goed te begrijpen. Uiteraard ben ik verre van tevreden want moet straks tijdens de tweede kwalificatie gewoon twee seconden sneller rijden om in ieder geval in de buurt van Manuël te blijven.”
Voor het begin van de tweede kwalificatie begon het even licht te regenen. Omdat beide motoren op droog weer stonden had het niet zoveel zin om te gaan rijden. De regen zette niet echt door en daarom gingen steeds meer rijders toch de baan op. Ook Manuël en Joël deden een poging maar kwamen na twee rondjes al weer binnen omdat het andermaal licht was gaan regenen. Nu konden ze helaas niet doen wat ze nog wilden proberen en met name Joël was hierdoor in het nadeel.
De volgende ochtend stond er nog een warming-up van 10 minuten op het programma en beiden waren zich ervan bewust dat dit hun laatste kans was om voor de wedstrijd nog iets te proberen en hun tijd te verbeteren. Helaas bleek ook dit een ijdele hoop, want al in de eerste ronde ontstond er een rode vlag situatie en was het einde warming-up.
De eerste wedstrijd ging om 10.50 uur van start en Manuël kon zich goed handhaven op de achtste plek. Wel nam de kopgroep direct in de eerste ronde al enige afstand, maar direct daar achter vocht Manuël in een groepje om de zesde plaats. Na enkele ronden wist Manuël de zevende plaats over te nemen maar kon niet verhinderen dat de rijder voor hem steeds meer afstand nam. Hij wist zich op de zevende plaats te handhaven en dit was eveneens zijn finish toen na negen ronden de wedstrijd werd afgevlagd vanwege een rode vlag situatie en er geen herstart volgde.
Joël had een geweldige start en won direct vijf plaatsen maar zag zijn ambities direct in de eerste bocht al in rook opgaan. Joris Lenfert #18 mistte volledig zijn rempunt, schoot schuin door het veld en ramde Joël van de baan. Zelf kon hij verder maar Joël belandde in de grindbak en moest met lede ogen aanzien hoe zijn motor de nodige schade opliep. Dit betekende helaas einde wedstrijd en geen punten voor het kampioenschap.
Na afloop van de wedstrijd werd er nog wel even met Joris gesproken maar dit veranderde voor Joël niets aan deze teleurstellende situatie. Omdat zijn motor toch nog behoorlijke schade had opgelopen werd de hulp ingeroepen van de aanwezige Ten Kate crew om Laurens bij te staan. Ook de vader van Thomas de Vries kwam helpen en daarom kon de schade nog voor de tweede wedstrijd worden hersteld.
Bij de start van de tweede wedstrijd kwam Manuël veel beter van zijn plek en wist direct een plaatsje winst te pakken. Bij de eerste doorkomst was er een kopgroep van vier rijders met direct daar achter Manuël op de zevende positie aan de staart van een groepje van drie. Tijdens het verloop van de wedstrijd crashte een rijder in de kopgroep en dat betekende voor Manuël dat hij een plaatsje opschoof. Met constante rondetijden laag in de 1.24 wist hij de rijders voor hem te volgen maar zag geen kans om het gevecht aan te gaan. De coureurs achter Manuël reden op grote achterstand en vormden geen enkele bedreiging. Uiteindelijk kwam hij als zesde over de finish en dat was gegeven de omstandigheden voor hem het hoogst haalbare en daar mocht hij absoluut tevreden mee zijn.
Voor Joël was er weinig eer te behalen toen hij direct in zijn outlap erachter kwam dat er iets goed mis was met de voorkant van zijn motor. Hij ging wel van start maar wist dat er niet meer in zou zitten dan de wedstrijd zo goed mogelijk uit te rijden. Al snel belandde hij achteraan in het veld met Supercup rijders en kon maar met moeite de paar rijders achter hem voor blijven. De tijden die hij reed waren maar liefst vier seconden per rondje langzamer dan die van Manuël en het ging steeds moeilijker. Uiteindelijk kwam Joël zwaar teleurgesteld als negentiende over de finish en dat betekende opnieuw nul punten voor het kampioenschap. Hoe anders had het kunnen zijn wanneer hij niet van de baan was geramd. Voor nu is het belangrijk om er achter te komen wat er mis is met de voorkant van zijn motor en dan maar hopen dat hij de opgelopen achterstand in het kampioenschap de komende vijf wedstrijden nog enigszins goed kan maken.
In de stand om het kampioenschap bezet Manuël nog steeds de zesde plaats maar kijkt inmiddels wel tegen een achterstand aan van 35 punten op de nummer drie in het klassement. Joël is vanwege zijn twee nulscores gezakt naar positie negen en zal er in de resterende vijf wedstrijden alles aan gaan doen om toch nog zo hoog mogelijk in de top tien van het kampioenschap te eindigen.
De volgende twee wedstrijden worden verreden in het weekend van 25 tot en met 27 augustus op het Autodrome circuit van Oschersleben in Duitsland. Voor die tijd moet er nog weer behoorlijk wat werk verzet worden om de opgelopen schade op tijd te herstellen.
Handige links OW Cup Dijon – Prenois:
Tijdschema en volledige uitslagen
Fotoverslag
Livetiming
