Voorafgaand aan de finale races werd er door Joël en Manuël Wienen op vrijdag 23 september nog de hele dag getraind op het TT circuit van Assen. Het doel was om met beide coureurs alsnog te eindigen in de top tien van het kampioenschap en daarvoor moesten er minimaal drie plaatsen worden goed gemaakt.
Op de wedstrijddag was er slechts één kwalificatie zodat er direct van meet af aan hard gereden moest worden. In de eerste helft van deze training stonden beiden goed in de top tien, maar tegen het eind waren er toch nog een aantal rijders die hun tijd wisten te verbeteren en zowel Joël als Manuël buiten de top tien kwamen te staan op respectievelijk een 14e en 11e startplek. De verreden tijden waren prima, Joël reed een 1:46.0 en verbeterde daarmee zijn PR met maar liefst zeven tiende van een seconde. Manuël daarentegen reed continue tijden in de 1:45.5 en liet daarmee zien dat het met zijn racesnelheid wel goed zat.
De eerste wedstrijd van het NK Supercup 600 kampioenschap ging om 13.39 uur van start en beiden kwamen goed weg. Bij de eerste doorkomst lag Manuël op plek 9 in de wedstrijd, hij had bij de start twee plaatsen goed gemaakt. Joël kwam door op de 11e plek en had zelfs drie plaatsen gewonnen. Gedurende de eerste drie ronden bleef dit onveranderd maar Joël moest wel alle zeilen bij zetten om zijn plek te verdedigen. Manuël was duidelijk sneller dan de rijder voor hem, passeerde deze in de vierde ronde en sloeg direct een gaatje. Joël moest helaas een plekje prijsgeven en kwam de vierde en vijfde ronde als twaalfde door, maar wist zich goed te handhaven.
Manuël reed continue laag in de 1:45 en liep gestaag in op de coureur voor hem. Aan het eind van de vijfde ronde ging het helaas mis. Bij het insturen van de GT-bocht gleed zijn motor plotseling over de voorkant weg en smakte hij met zijn rechter arm op het asfalt. Een oliespoor, veroorzaakt door een kapot gelopen blok van een andere rijder was de oorzaak van deze crash. Gedesillusioneerd hief hij zijn handen omhoog, niet wetende wat er gebeurd was, maar zijn wedstrijd was voorbij en daarmee zo goed als ook de kans om nog in de top tien van het klassement te kunnen eindigen.
Manuël: “Ik had een goed ritme en was ook sneller dan de rijder voor mij. Plotseling was ik hem kwijt aan de voorkant en had geen idee waardoor dat kwam. Jammer dit, want nu kan ik een top tien klassering wel vergeten”.
Door het uitvallen van Manuël en de rijder waarvan het motorblok kapot liep, kwam Joël na de zesde ronde als tiende door en had duidelijk meer snelheid gevonden. Halverwege de zevende ronde schoof hij een plekje op en met tijden half in de 1:45, zo snel had hij nog nooit gereden, liep hij direct weg bij zijn achtervolgers. Met zicht op zijn voorganger reed hij per ronde ruim een seconde sneller en perste er in de voorlaatste ronde en passant nog even een 1:44.7 uit. Een tijd waarmee hij zijn PR met maar liefst 1.3 seconden wist te verbeteren en daarmee zelfs de vijfde tijd in de wedstrijd reed. Na tien ronden kwam Joël als 9e over de finish op slechts vier tiende achter de rijder voor hem en hij was daar terecht zichtbaar tevreden mee.
Joël: “In het begin van de wedstrijd was het even zoeken naar het juiste ritme maar toen ik dat eenmaal te pakken had reed ik sneller dan ik ooit heb gedaan. Ik vind het sneu voor Manuël maar straks is er nog een wedstrijd en ik hoop dat hij er dan ook weer goed bij zit”.
De schade aan Manuël zijn motor was behoorlijk, maar deze kon nog wel voor de tweede wedstrijd worden gerepareerd. Zelf had hij last van zijn rechterarm maar liet dit verder niet merken, nota bene de arm waaraan hij eerder dit jaar meerdere breuken had opgelopen na een crash in dezelfde bocht.
Aan het eind van de dag ging om 17.09 uur de tweede wedstrijd van start en beiden kwamen minder goed weg. Bij de eerste doorkomst lag Manuël op de 12e en Joël direct daarachter op de 13e plek. In de daarop volgende ronden won Manuël twee plaatsen en handhaafde zich tot en met de zesde ronde op de 10e plek. Joël was inmiddels in gevecht om de 11e plaats, reed naar het achterwiel van Manuël en ging hem in de zevende ronde voorbij. Een ronde later schoof Joël weer een plekje op en ging wederom als negende over de finish. Met dit resultaat was zijn doel bereikt en eindigde daarmee op een keurige negende plaats in de eindstand van het NK Supercup 600 kampioenschap.
Joël: “Dit voelt goed en ik ben hier enorm blij mee. De motor was beide wedstrijden meer dan geweldig en ik wil Twan en de monteurs bedanken voor het geweldige werk dat zij voor mij hebben verzet”.
Manuël kreeg het steeds moeilijker en had duidelijk een probleem. Toen hij in de achtste ronde ook nog eens buiten de baan werd gedrukt door een agressieve inhaalactie van een andere rijder, viel hij terug naar de veertiende plek. Een ronde later verloor hij nog een positie in de wedstrijd en kwam uiteindelijk als 15e over de finish. Manuël was zichtbaar teleurgesteld, maar als veertiende eindigen in dit kampioenschap met vier nul scores als gevolg van een zware blessure en domme pech is absoluut een prestatie op zich.
Manuël: “Ik had er dit jaar wel iets meer van verwacht. Tijdens de eerste wedstrijd in maart had ik nog te veel last van mijn knie. Daarna ging het steeds beter en kon ik zelfs mee met de snelsten. Mijn eerste podium kwam er, maar werd mij ontnomen door een onbegrijpelijke beslissing van de wedstrijdleiding. Na die vervelende crash in juni, waar ik derde getraind stond, ben ik het in Hockenheim weer gaan proberen maar had nog veel te weinig kracht in mijn arm. De afgelopen weken hebben wij hier op Assen nog een paar keer getraind en het voelde een stuk beter allemaal. Mijn wedstrijdritme vandaag was gewoon goed en dat je dan op zo’n manier onderuit moet gaan. In het begin van de tweede race voelde ik direct dat het niet goed zat met mijn arm. Halverwege de wedstrijd was het gevoel helemaal weg en kon ik gewoon niet meer remmen en gas geven, maar ben toch blij dat ik nog gefinisht ben. Nu eerst zorgen dat ik goed herstel en dan kijken wat er komend seizoen allemaal mogelijk is, want ik ben nog niet klaar met racen”.
Raceteam Oosterveen’s Olie bedankt iedereen die het afgelopen seizoen iets heeft bijgedragen. Het team heeft geweldig werk geleverd en beide rijders hebben zich voortdurend weten te verbeteren. Manuël heeft laten zien dat hij met minder PK’s toch met de snelsten mee kan komen. Joël heeft uiteindelijk menigeen verbaasd met het rijden van zeer snelle rondetijden en deed daarmee zeker niet onder voor zijn broer. Dit alles was uiteraard niet mogelijk geweest zonder hulp en steun van alle teamleden, de familie Oosterveen, een aantal goede racevrienden, onze trouwe sponsoren Oosterveen’s Olie, MPM International Oil Company, GBV/Weco vuurwerk, Winter totalflooring, Kopiedruk de Leeuw, Bouwwaar, Chicken Hawk, Hordal en onze partners Edwin Ott motoren, Hoeve motoren, Skip & Co, Klomp internationaal transport, Moto Master, Maxtreme, SO-products, V-racing products, JVP, JH Sports, Shot by Lennen en DOC52, allemaal heel hartelijk bedankt.
