Morbidelli kennen we vooral van haar successen gedurende de midjaren '70 in de 125cc klasse. Zo haalde deze Italiaanse renstal van 1975 tot en met 1977 in deze categorie de titel binnen. In 1977 was het echter Mario Lega die wereldkampioen wist te worden in de 250cc klasse, waarmee hij er voor zorgde dat Morbidelli dat jaar zowel bij de achtste- als bij de kwartliters met het kampioenschap aan de haal ging.
Voor aanvang van het seizoen 1977 is Mario Lega reeds enige jaren actief geweest in het wereldkampioenschap wegrace. Met een Yamaha is hij daarbij terug te vinden geweest in meerdere klassen. Een rol van betekenis in de strijd om het kampioenschap heeft hij tot dan toe echter nog niet kunnen spelen, want zijn beste eindklassering tot op dat moment is slechts een zeventiende plaats bij de 350cc's in 1974. Deze notering heeft hij weten te behalen dankzij een tweede plaats tijdens de GP van Italië van dat jaar op het circuit van Imola; tot dan toe ook nog zijn enige podiumplaats. Vanaf het seizoen 1977 gaat in dit alles dus verandering komen.
Het is de renstal van Morbidelli die reeds in 1975 en 1976 de wereldtitel heeft weten te pakken in de 125cc klasse. In 1975 is het Paolo Pileri die het kampioenschap naar zich toe weet te trekken, terwijl het jaar daarop Pierpaolo Bianchi de sterkste is bij de achtsteliters. Het is deze zelfde Bianchi die in 1977 andermaal het kampioenschap weet te domineren, waarmee hij het fabrieksteam van Morbidelli voor de derde keer op rij de titel weet te bezorgen in deze klasse.
Pileri begint in 1977 aan het wegraceseizoen als de officiële rijder van het fabrieksteam van Morbidelli in de 250cc klasse. Het is daarentegen Lega die aanvankelijk andermaal met een (privé-)Yamaha aan het vertrek staat in deze zelfde categorie. Met de Yamaha slaagt Lega er tijdens de openingsrace in Venezuela in een negende plek te pakken. Tijdens de tweede race van het seizoen in West-Duitsland op het circuit van Hockenheim weet Lega echter geen punten te scoren.
Tussen de GP van Venezuela en de GP van West-Duitsland door heeft ook de GP van Oostenrijk op de Salzburgring plaatsgevonden, alwaar de kwartliters niet op het programma hebben gestaan. Tijdens de trainingen voor deze GP van Oostenrijk is Pileri, dat seizoen in meerdere klassen actief, geblesseerd geraakt. Hij wordt daarbij vanaf de GP van Italië, de derde race van het jaar voor de kwartliters, vervangen binnen het team van Morbidelli door Lega die uiteindelijk gedurende alle nog resterende wedstrijden voor deze renstal actief zal blijven in deze klasse.
Tijdens diezelfde GP van Italië, waar Lega dus voor de eerste keer met de Morbidelli aan de start staat, weet hij direct al zeer knap tweede te worden. Daarop volgen een vijfde plek in Spanje en een vierde plek in Frankrijk.
De zesde GP van het seizoen voor de kwartliters wordt verreden in Joegoslavië. Op het circuit van Opatija slaagt Lega er in de race te winnen. Het betekent zijn eerste en tevens enige GP-overwinning uit zijn carrière.
Na zijn overwinning in Joegoslavië volgen nog een heel aantal nette klasseringen voor Lega aan boord van de Morbidelli: vijfde in Nederland, derde in België, tweede in Zweden, zevende in Finland en derde in Tsjechoslowakije. Alleen tijdens de laatste race van het seizoen, in Groot Brittannië, weet Lega andermaal geen punten te scoren. Voor de Italiaan heeft dat echter totaal geen gevolgen, want reeds na zijn derde plek op het circuit van Brno is hij zeker van de titel. Hij is daarbij overigens de eerste wereldkampioen die gedurende het seizoen met twee verschillende machines (Yamaha en Morbidelli) heeft gereden.
Dankzij zijn vrij constante presteren is Lega er in 1977 in geslaagd allereerst de Harley Davidsons van Franco Uncini (2e met twee overwinningen) en Walter Villa (3e met drie overwinningen en 250cc-wereldkampioen van 1974 tot en met 1976) voor te blijven. Daarachter volgt een heel leger van Yamaha-rijders, met daartussen ook een aantal Kawasaki-coureurs. Ook Pileri kunnen we uiteindelijk nog terugvinden in de eindstand bij de kwartliters. Na voldoende hersteld te zijn van zijn blessures, schaart hij zich namelijk weer bij het team van Morbidelli (nu min of meer als tweede rijder), waarbij hij ten slotte nog twee punten voor het wereldkampioenschap weet te scoren.
Eindstand WK 250cc 1977:
1e Mario Lega (ITA) Yamaha/Morbidelli, 85 punten
2e Franco Uncini (ITA) Harley Davidson, 72 punten
3e Walter Villa (ITA) Harley Davidson, 67 punten
4e Takazumi Katayama (JAP) Yamaha, 58 punten
5e Tom Herron (N.IRL) Yamaha, 54 punten
Met zijn titel bij de 250cc's heeft Lega, grotendeels rijdend met de Morbidelli, er dus voor weten te zorgen dat deze Italiaanse renstal dat jaar de dubbel pakt, nadat Bianchi na de GP van Zweden reeds zeker was van zijn 125cc-titel. Het is de eerste keer dat Morbidelli in één en hetzelfde seizoen twee wereldkampioenen binnen haar gelederen heeft. Daarentegen vormen het ook de laatste wereldtitels voor deze renstal, want in de jaren daarna zijn het andere merken die met het kampioenschap aan de haal gaan in de verschillende klassen. Lega, die in 1977 ook bij de 350cc's voor Morbidelli heeft gereden en daarbij één tweede plaats heeft te pakken, kan daar zelf ook geen verandering in brengen. In 1978 staat hij wel opnieuw met de Morbidelli aan het vertrek om zijn titel proberen te prolongeren, maar hij komt dat seizoen uiteindelijk niet verder dan slechts een zevende plaats in de eindstand.
Lega's wereldtitel uit 1977 is echter een prestatie van formaat geweest, aangezien het feit dat Lega in de jaren daarvóór nooit een echte rol van betekenis in de strijd om de titel heeft kunnen weten te spelen. Daarbij komt ook nog eens het feit dat Lega gedurende het seizoen van motormerk veranderde; de overstap naar Morbidelli die hem dat jaar echter duidelijk geen windeieren zou leggen.
Bron foto: http://www.motosclassicas70.com/
