Hallo Racefans, Nu alweer de laatste keer vanuit het Belgische Francorchamps. Omdat we hier afgelopen maandag als enige 250 cc rijder hadden getraind had ik zeker een voordeel op de rest. Toen we vrijdag begin van de middag vertrokken deden we er vijf uur over om uiteindelijk bij het circuit aan te komen, we gingen letterlijk van file naar file.
Toen we er dan eindelijk waren, bleef het maar regenen. Dit zou ook echt niet meer stoppen. Maar omdat we om kwart voor twaalf pas de eerste training hadden kon het nog droog worden. Dit viel echter tegen en we zouden met volle regenbanden over een half natte baan moeten rijden. Ik ging als een van de laatste de baan op, maar voordat ik een ronde had afgelegd had ik al het halve veld ingehaald. Dit ging best lekker en toen ik een keer naar binnen ging om wat tape van de radiateur af te halen kreeg ik te horen dat ik zeker bij de eerste drie stond. Ik ging weer naar buiten en verbeterde mijn tijd alweer. In de laatste rondes had ik iedere ronde wel een langzamere rijder voor me, waardoor ik zelfs van het droge spoor afmoest om ze dan ook nog eens buitenom voorbij te gaan, en dat is dus erg lastig en zo verlies je dus ook weer tijd. Omdat Francorchamps zo lang is, duurde een rondje nu net geen drie minuten. Aan het einde van de training bleek ik een tweede tijd te hebben achter Jaap Hoogeveen en met Mike Velthuijzen reden wij met zÕn drieen als enige onder de drie minuten.
Voor de tweede training was het helemaal droog en konden de slicks erop. De ontsteking werd ook nog even aangepast zodat de motor nog beter door zou lopen. Dit alles pakte goed uit en ook de baan was goed droog. In de eerste geklokte ronde ging ik dus ook al sneller dan de eerste training. Het ging steeds sneller totdat ik met uitkomen van een vierde versnelling bocht per ongeluk op het schakelpedaal duwde en dus de ontsteking werd uitgeschakeld. Ik klapte met mijn helm vol op het kuipruitje. Het gevolg was dat er nog maar de helft van de ruit over bleef en de rest weg was. Ik de pitstraat in en daar zeiden ze dat ik maar gewoon zo moest verder rijden. Toen ging ik dus weer de baan op, waar ik net voor Jarno Boesveld terecht kwam. Daar wilde ik wel even achteraan zitten.
Niet helemaal per ongeluk verremde ik me voor de laatste bocht en kwam hij dus voorbij en kon ik dus gelijk achter hem aan. Maar na een halve ronde vond ik het genoeg en kon vrij makkelijk langs hem heen en sloeg meteen een gat. Dit was gelijk ook mijn snelste ronde. De volgende ronde begon ook goed totdat ik last kreeg van langzamere rijders, waar ik niet zo snel langsheen kwam en achterin raakte ik ook al op de niet erg lekkere curbstones. Bij de volgende doorkomst hing de zwart-wit geblokte vlag alweer uit.
Later hoorde ik dat ik toch een mooie derde tijd had en stond ik dus voor het eerst op de eerste startrij. De vorige race stond ik nog voor het eerst op de tweede startrij! Omdat we de volgende dag geen warm-up hadden konden we niet teveel dingen uitproberen voor de race. Toch nog wel de koppeling vernieuwd, omdat deze niet zo aanvoelde als dat het met de start nodig was.
In de nacht van zaterdag op zondag had het vijf graden gevroren en zondag ochtend was het dan ook nog heel koud. We hoefden nu pas om half vier de race te rijden dus hoopte ik dat het dan wat warmer zou worden. Gelukkig werd het deze middag nog warmer alleen kwam er ook een koude wind bij, zodat alles nog koud aanvoelde, niet echt een lekker race-weer.
Een twintig minuten voor de start hadden we al moeten opstellen in parc-ferme, gelijk onze banden warmers er weer onder. Nogal koud begonnen we de verkenningsronde en hoopte ik dat ik met de race wat zou opwarmen. De start was dit keer ook weer goed, met een vierde plaats ging ik de eerste bocht in, waarna ik samen met Jaap Hoogeveen, Jarno Boesveld voorbij ging. Dit hield ik twee ronden vol totdat Jarno mij weer voorbij ging. Omdat we nu al meer dan twee seconden harder gingen dan in de trainingen kreeg ik voorvering problemen waardoor met hard remmen de achterkant weg begon te glijden. Dit was erg slopend en zo moest ik zelfs in de laatste chicane een keer door het gras omdat de achterkant maar niet dezelfde lijn als mijn voorwiel volgde.
Zo verloor ik terrein op Boesveld en Hoogeveen en kwam Jan Blok met nog een paar dichtbij. Jan kwam zelfs nog even langs, maar ik pakte hem een half rondje later weer terug, maar het gat met de rijders voor mij was inmiddels te groot. De bijna achter aan starter Stuart Voskamp was inmiddels snel naar voren gekomen en pakte mij ook. Ik kon hem gemakkelijk volgen totdat we bij de laatste twee en ook langzaamste bochten van het circuit kwamen. Hier dweilde ik met het remmen weer alle kanten op en zo reed Stuart weg en was het onmogelijk geworden om het gat weer dicht te rijden.
Ik kreeg ondertussen uit de pits door dat ik inmiddels een voorsprong van meer dan dertig seconden had op de mij achtervolgende Gert Pieper, en dus kon ik iets rustiger aan rijden, zodat ik toch nog goed vierde zou worden. Het ergste vond ik nog dat Stuart later de race zou winnen en als ik dus de vering beter had staan, ook misschien nog wel op het podium had kunnen eindigenÉ.
Maar ik heb zeker weer goede zaken gedaan voor het kampioenschap door van een 11e naar een 8e plaats te stijgen. Dit had ik aan het begin van het seizoen echt niet verwacht
Terug kijkend op mijn eerste ONK seizoen, ben ik uiteraard dik tevreden;
De “Rooky of the Year“ titel en een 8e plaats in het kampioenschap, hier had ik aan het begin van het seizoen niet eens aan durven denken.
Voor het volgende seizoen zijn we inmiddels druk bezig, zodra ik meer kan vertellen, laat ik weer van me horen.
Groeten, Allard #8
Bedankt Allard voor al je werk namens de redactie, voor meer ONK-nieuws, zie de rubriek
