Nadat we twee weekenden achter elkaar rust hadden, was het nu de beurt aan het stratencircuit van Hengelo. Nadat ik vrijdagmiddag direct uit school met het ÔgeweldigeÕ openbaar vervoer naar Hengelo was gereisd was de oplegger ook inmiddels aangekomen.
Zaterdag ochtend net na tien uur hadden we de eerste korte vrije training. Ideaal voor het vinden van een goede gearing en veringsafstelling. Na afloop was ik toch nog niet bepaald tevreden, vooral doordat ik nog echt moeite had met het lompe rem vermogen van zoÕn supersport. Echter was ik niet de enige en had ik toch nog een 16e tijd.
Voor de tweede training werd de gearing dan ook volledig veranderd. Ook deze keer was ik zeker niet tevreden, ook omdat ik regelmatig goed in de weg werd gereden en ook wel een beetje mijn zelfvertrouwen verloor.Hierdoor kwam ik maar tot een 19e tijd. Omdat dit nogal tegenviel had ik me extra weten te motiveren voor de 2e en laatste tijdtraining.
Dit ging dan gelijk ook echt goed totdat ik weer in een groepje kwam en weer erg opgehouden werd. Ik besloot gelijk de pits in te gaan 3 seconden stil te staan en gelijk weer vertrekken. Dit bleek een erg goede beslissing. Als snel kwam ik achter plaatselijke favoriet Torleif Hartelman. In de erg korte en langzame bochten verloor ik toch wel veel terrein doordat hij deze erg snel uit wist te komen. Maar in het snelle stuk terug had ik zeker geen moeite om hem bij te houden, naar mijn idee liep ik daar zelfs iets in! Maar na een remfoutje raakte ik hem kwijt. Nu kwam ik ook weer achter een snelle Yamaha rijder namelijk Harry van Beek. Ook nu weer precies hetzelfde: in de korte bochten verloor ik terrein en moest ik het van de snelle bochten hebben om hem nog enigszins bij te kunnen houden. Dit alles resulteerde gelijk in goede tijden. Maar later bleek dat ik hun niet meer nodig had om snel te gaan en reed ik alleen een nog snellere tijd. En ik had het ook zeker beter naar mijn zin. Gelukkig! Zo reed ik gewoon drie seconden sneller dan de eerder in de trainingen. Met een twaalfde tijd had ik gelijk mijn beste trainingstijd in de supersport.
Gelukkig hadden we nu in vergelijking tot de laatste keer Assen wel een warm-up. Doordat ik paar keer een foutje maakte, doordat ik toch weer sneller wilde, ging het niet zo als de bedoeling was. Een keer kwam ik een chicane door het gras, maar hield ik de motor wel overeind. Maar als je het beste van iedere ronde had opgeteld was het waarschijnlijk wel een goede tijd geweest, maar dat is achterafÉ.
Voor de race hadden we weer een nieuw setje rubber klaarliggen. Gezien het circuit en een tip van Wim Theunissen besloten we om met de zachtste banden te gaan rijden. Gezien op de start-grid waren we een van de weinigen die dit deden of aandurfden. Ook deze keer was ik weer erg gespannen voor de race, mede door het warme weer werd je er bijna suf van. Maar toen het rode licht uitging was ik er weer helemaal bij. Met een net niet valse start was ik goed weg. Maar door het erg slingerende en smalle stuk tot de eerste bocht verloor ik in het gedrang een aantal plaatsen, ik werd gewoon helemaal ingesloten. Omdat de gehele baan erg smal is was het er gelijk erg druk en moeilijk om in te halen. Maar bij mij kregen dat wel een paar voor elkaar en verloor ik een paar plaatjes. Ook niet erg geholpen door de versnellingsbak welke een aantal keer tussen de versnellingen bleef hangen koste me veel tijd. Maar naar zes ronden lag ik dan op een dertiende plaats. En steeds reed ik het gat voor me dicht, maar door de versnellingsbak raakte ik ze steeds weer kwijt. Maar na een aantal ronden lang heb ik erg in gevecht gelegen met Marco Ophey, welke mij eruit remde waardoor hij niet meer ideaal de eruit kwam en ik hem op het rechte eind weer kon inhalen en dat zo een paar ronden lang. Was wel kicken. Later in de race ging ook dan toch nog wel steeds weer sneller te rijden. Maar regelmatig werd ik even terug gefloten door wat spannende momenten. In de voorlaatste ronden was het dan ook bijna echt gebeurd. Met uitkomen van een chicane met het erop zetten van het gas besloot de achterkant om wel erg ver naar buiten te gaan. Resulaat een gigantische high-sider, en ik dacht echt dat het gebeurd was, maar ik kwam weer op de motor terecht en kon ik hem weer net van het gras weg halen. Een bocht later zag ik tot mijn grote verbazing dat ik het ruitje een stuk korter gekopt had! Omdat ik inmiddels een groot gat achter me had besloot ik dat een negende plaats goed was en reed ik de race verder veilig uit.
Net zoals de laatste race ook nu weer een plaats binnen de toptien. En wat ik ook zeker niet verwachtte, is dat ik nu nog steeds een negende plaats in het ONK heb, maar nu niet meer gedeeld met twee anderen.
Volgende ONK is over twee weken tijdens de 200 miles race te Assen. Maar voor die tijd gaan we waarschijnlijk nog wel ergens rijden. In de loop van deze week zal ik meer bekend kunnen maken, dus houd racesport.nl in de gaten!!!
Hopen maar weer op mooi weer en een leuke race,
Allard
