Waar gaat het heen met de Nederlandse wegracesport?

208

Aanleiding
Op alle fronten is geconstateerd dat het niveau van de Nederlandse wegracesport per jaar achteruit gaat. Deze tendens kent natuurlijk diverse oorzaken. De prachtige successen van het Ten Kate Team uit Nieuwleusen daargelaten. Een Nederlands gerund team,management en monteurs, maar met buitenlandse rijders. Veel respect ervoor. Suzuki Nederland heeft het dit jaar goed gedaan, Kobutex met de Zweed Jan Hanson idem dito, maar alleen nagenoeg in Nederland. Beide met een paar incidentele uitschieters in het buitenland.

Een opinie van een echte liefhebber







Trend en huidige situatie:

  • Het aantal rijders in diverse wegraceklassen vermindert jaarlijks.
  • Geen echte Nederlandse helden meer in de mondiale wegrace.
  • De huidige racemachines zijn over het algemeen in alle klassen niet meer van deze tijd en niet competatief genoeg ( economisch principe).
  • Instroom van nieuw talent is beperkt, met uitzondering van de doorbraak van Ronald ter Braake en Roy ten Napel.
  • Rijders en teams zoeken steeds meer hun raceheil in de buitenlandse competities (o.a. IDM).
  • Concurrentiestrijd in de klassen te minimaal, m.u.v. Supersport, Superstock
  • Het publiek komt steeds verder van mens en machine af te staan.
  • Toeschouwersaantallen nemen structureel af.
  • Stratencircuits worden steeds meer door de toppers gemeden. Stratencircuits was de bakermat van de start van je racecarriˆ¬re. Alle Nederlandse grote mannen zijn hier begonnen. Met dit grote verschil, de stratencircuits zijn grotendeels hetzelfde gebleven, de machines steeds sneller. De balans tussen circuit, rijder en machine is verdwenen.
  • Het is teveel Ópappen en nat houdenÓ.
  • Geen visie en ambitie m.b.t wegrace-beleid in Nederland
  • Eiland handelen en denken, (bv.het niet lukken van CRT om KNMV Ðcup en ONK bij elkaar te brengen).
  • Te weinig permanente circuits in Nederland.
  • Nagenoeg geen TV exposure van ONKÕs.
  • Te weinig aandacht in de landelijke en regionale media.
  • Het wordt steeds meer ieder voor zich.
  • Entreeprijzen te hoog.
  • Organisatie van de wedstrijden niet altijd vlekkeloos voor publiek, rijder en teams.
  • Ovoldoende doorstroming van jong talent, met alle respect de Òoude gardeÓ overheerst nog steeds. 

Ik blijf ontkennen dat het alleen komt door de economisch mindere tijden. In Nederland missen wij een structurele, dynamische visie en ambitie om de wegrace in Nederland en daarbuiten te positioneren. Deze tak van sport heeft een professionele aanpak hard nodig om Nederland voor nu en de komende jaren te laten meetellen in het mondiale circuit. Talent is er zeker wel, maar het lukt telkens niet dit talent permanent te laten doorbreken, te begeleiden en zo de wegracesport op hoog niveau te continueren.  

Gelet ook op de perikelen die zich afgelopen jaar in de diverse rennerskwartiers hebben plaatsgehad tussen alle betrokkenen, maakt dat ieder aan zichzelf denkt, er geen integrale (topsport) visie is ten aanzien van de wegrace. Met alle respect voor de ambtenaren van de KNMV, zij bepalen helaas nog steeds het beleid.

Organisatie – ontwikkeling.

Het gebeurt naar mijn mening veel te weinig in samenhang met alle betrokkenen. Wij zijn toe aan een professionele wegrace Ð organisatie die tot doel heeft de wegrace in Nederland en daarbuiten weer op de kaart te zetten. In het belang van de sport, de coureurs, de teams, de circuits en natuurlijk voor het motorminnend publiek, de media en alle motorfietsimporteurs en motorzaken. Wij hebben vernieuwing nodig. De KNMV dient het breedte Ð belang, is teveel intern gericht en zou in het nieuwe denken alleen een adviserende en facilitairende rol in moeten hebben.

Gewenste oplossing.

Mensen met een onafhankelijke eigen mening, visie, daadkracht maar vooral landelijk charisma moeten deze wegracekar gaan trekken.

Wil Hartog, Wilco Zeelenberg, Gerrit ten Kate zijn mensen die onafhankelijk kunnen en willen denken. Het zijn mensen met uitstraling, gezag en passie en liefde voor de sport. Betere ambassadeurs kunnen we ons niet wensen. Zij kunnen wegen openen, de sport ÒverkopenÓ, ervoor zorgen dat andere professioneel en met een ÒhelicopterviewÓ denkende wegraceaanhangers en bedrijven zich erbij aansluiten, visies ontwikkelen, commitment cre‘ren. De wegrace moet weer van ons worden, warmte en sfeer uitstralen, ruimte hebben dat het als topsport bedreven kan worden. Met als uiteindelijke doel dat we weer kunnen genieten van toppers in het mondiale wegrace -circuit met de juiste exposure.

Natuurlijk zonder talent zal het niet lukken. Ik ben ervan overtuigd als echte liefhebber en bezoeker van diverse wedstrijden dat het niet aan talent ontbreekt.

Ik vind dat er mensen moeten opstaan die vooral het wegrace belang voor nu en inde toekomst voor ogen hebben, en niet zichzelf. Dat verdient deze prachtige sport.

Wie gaan erop staan?

  • Zorg dat de wegracesport permanent in gesprek is met de externe omgeving.
  • Organiseer workshopsessies en maak de ontwikkeling van de wegracesport bespreekbaar.
  • Er moet iets gebeuren in Nederland.  

Circuits.

Vanzelfsprekend dient het gepaard te gaan met het kritisch kijken naar de circuitmogelijkheden en veiligheid in Nederland.

Ik vind het organiseren van ONKÕs alleen op Assen geen oplossing, net als het houden van races in het buitenland of aansluiting zoeken daarbij geen structurele oplossing is. Voor de coureurs is dit prima, goede en veilige circuits. Maar daar is de sport niet mee gediend. Exposure is nodig richting Nederlandse wegraceliefhebbers, je eigen publiek, natuurlijk de media en tv en niet te vergeten de sponsoren.  

De keuze om alleen in het buitenland en Assen wedstrijden te organiseren getuigt niet van een integrale visie en aanpak. Op lange termijn zal de Nederlandse wegracesport alleen maar verder wegzakken. De afstand tussen publiek, teams, media en vooral ook sponsoren wordt op deze manier een steeds grotere afstand. 

Dat moeten wij juist voorkomen. Wie denkt op zondagmorgen, laat ik eens lekker naar Francochamps rijden of Oschersleben. Ik wel, maar heel veel liefhebbers niet, en daar gaat het om.

Het is anders gedaan met de Nederlandse wegracesport en zullen we nooit meer genieten van doorstroming van talenten uit Nederland naar het mondiale wegracecircus. Dat is marketingtechnisch namelijk veel meer waard.

Er moeten in Nederland wederom toonaangevende coureurs komen, dat kan alleen als er ook geˆønvesteerd wordt in de mogelijkheden daarvan. Assen alleen is niet genoeg, realiserend dat de stratencircuits gaan verdwijnen. Coureurs worden er niet beter van om 4-5 keer per jaar op Assen te rijden, echt niet.

Waarom geen races op Zandvoort?

Waarom niet kijken naar de mogelijkheden van een ander permanent flexibel circuit a la Le Mans in Nederland. Dit circuit biedt zoveel verandermogelijkheden zodat het voor de coureurs telkens weer een nieuwe uitdaging is. Ik ben niet naˆøef, milieutechnisch en wettelijk zal dit lastig worden, maar het is de uitdaging waard. In sommige gebieden in Nederland is er zeker nog ruimte, en waar je kunt rekening houden met je directe omgeving.

Daarnaast is het opzetten van een echte competitie voor alle klassen met de landen om ons heen zeker een optie. Maar dan dient ervoor gezorgd te worden dat er ook veel races in Nederland permanente circuits worden georganiseerd en dat ook de Nederlandse en buitenlandse toppers uit onze buurlanden graag meedoen.

De Moto GP, de Superbikes en de Supersport is de eredivisie van de wegracesport. Ik zoek naar een eerste Ð divisie die zorgt voor een aantrekkelijk raceprogramma, veel media-aandacht, veel strijd en een goede leerschool voor coureurs en teams.

De ŽŽn kan in alle opzichten niet zonder de andere.

Ik vind dat Nederland toe is aan een nieuwe marktgerichte professioneel geleide overkoepelende wegrace Ð organisatie. Die inspireert, stimuleert, organiseert en transparant handelt, denkt en doet in het belang van alle betrokkenen.

Een utopie? 

Hans Smit; [email protected]
https://www.racesport.nl/forum/topic.asp?TOPIC_ID=94