Gisteren, 20 april, is de eerste ONK-race van het jaar verreden. Omdat mijn vader vrijdag nog moest werken werden we weggebracht door een kameraad van Tom Blanken, Stefan.
Ik heb zelf de camper op de plaats gezet en daarna zijn we begonnen met het opzetten van de tent en het inrichten van de pitbox. En ik mag wel zeggen; alles zag er weer super uit!
In de opwarmronde voelde het goed en na het opstellen is het dan wachten op de lampen. Vlak voor de lampen uitgingen dacht ik dat het mijn race zou worden maar toen ik eenmaal de koppeling losliet kwam ik niet van mijn plek omdat het doseren niet helemaal goed lukte. Even dacht ik dit wordt niks meer. Toch wilde ik het er niet bij laten zitten.
Toen in de eerste ronde Ronald Beitler (een grote concullega) onderuit ging en even verderop ook Frank Bakker (een andere concullega) van de baan schoot wist ik dat dat het al een stukje makkelijker maakte om voorin te komen. In de Bult besloot ik om Ferry Stoffer binnendoor voorbij de remmen en omdat hij hetzelfde van plan was bij de Deen Lars Kristiaansen schoof ik 2 plaatsen in 1 keer op. Vanaf toen lag ik aan kop en dacht ik alleen nog maar aan het rijden.
Ik zag op het pitbord dat ik mijn voorsprong elke ronde uitbouwde. En dan begint die laatste ronde. En dat is dan achteraf de moeilijkste ronde van de hele race, zeker als je op kop ligt. Je weet dat je een voorsprong hebt maar ook dat je geen fouten kunt maken. Je moet je concentreren op het rijden maar je gedachten gaan toch ook al wel een beetje naar de finish. En als je dan voor de laatste keer uit de GT-bocht komt en je weet dit kan niet meer mis, dan pas kun je je ontladen. Uiteindelijk had ik nog meer dan 4 seconden voorsprong op de nummer 2 Erwin Postmus en meer dan 10 sconden op de nummer 3 Lars Kristiansen!
Zonder het besef dat ik echt de wedstrijd had gewonnen kwam ik over de finish. Toen ik de pits in reed heb ik nog een mooie burn-out gemaakt en vervolgens op naar het team, die dit voor mij allemaal mogelijk hebben gemaakt. Mooier kun je een eerste race van het seizoen 2008 niet beginnen, al zeg ik het zelf.
Toen mocht ik voor het eerst het podium op in de 250cc klasse. Super mooi!!! Samen met bekende naam in de 250cc Erwin Postmus en de Lars Kristiansen. Ik vond het alleen erg jammer dat we dit keer geen champagne kregen, de reden daarvoor weet ik niet, want ik had graag nog een beetje in de rondte willen spuiten. Alles bij elkaar hebben we als Racing Team Twello een heel goed weekend gehad met een uitstekend resultaat. Ik wil mijn team, sponsors en fans bedanken die hebben bijgedragen aan deze super prestatie.
