Het weekeinde van 11 & 12 mei waren we in Oss voor de traditionele Pinksterraces op het Paalgravencircuit. Voor mij was het de eerste keer in vijf jaar dat ik hier ging rijden en er was in de tussentijd het een en ander veranderd. We reden nu andersom over het circuit voor de veiligheid en daardoor was het voor mij totaal vreemd, we konden niets halen uit de database en reden dus eigenlijk op een nieuw circuit.
Geen gegevens wat betreft de afstelling en ik moest het dit weekeinde ook nog eens doen zonder mijn vaste monteurs die helaas andere verplichtingen hadden. Gelukkig kreeg ik hulp van Bojan, de zoon van Mile Pajic en daardoor geen onbekende met Kawasaki. Over de eerste training kunnen we kort zijn en dat zal ik dus ook doen, het leek helemaal nergens op en ik kwam gewoon niet rond. Resultaat een tweeëntwintigste en zeer teleurstellende tijd maar wel een hoop informatie en ideeën rijker.
Na wat veranderingen aan de afstelling en wat goede gesprekken met Mile besloten we ook om de tandwielverhouding van de fiets te veranderen en te kiezen voor een andere compound van de banden. De zeer ervaren Mile nam vervolgens het hele circuit bocht voor bocht met me door … Inmiddels was de temperatuur opgelopen naar vijfentwintig graden toen we starten met de tweede training. Ik had meteen al een beter gevoel, meer controle over de motor en vooral een heerlijk ritme. Aan het einde van de training kwam ik binnen met een vijftiende tijd op de startopstelling en daar was ik tevreden mee, ik had nog wat kleine aanpassingen bedacht en kreeg een steeds beter gevoel voor de race.
Voor de race nog even nieuwe remblokken gemonteerd en toch maar gekozen voor een andere achterband. De start was super, ik kon goed mee en bleef uit de problemen. Na twee ronden lag ik op een veertiende positie en reed ik maar liefst een volle seconde sneller dan in de trainingen. Ik merkte echter dat ronde na ronde de controle over de motorfiets minder werd waardoor ik zelfs toen ik op een gegeven ogenblik mijn rempunt miste met een hevig slingerende motorfiets geen ander optie had dan rechtdoor de uitloop strook op te rijden. Zo snel mogelijk gekeerd maar deze grap koste me tien plaatsen, ik kwam als drieëntwintigste door en kon opnieuw beginnen. Na vier ronden had ik alweer zes plaatsen goed gemaakt en ik zette de achtervolging in op drie rijders voor mij. Ik reed op en over de grens maar ronde na ronde kwam ik dichterbij. Door dat ik teveel van mijn banden had gevergd maakte ik echter nog twee kleine foutjes en kon ik de heren niet meer pakken, als zestiende werd ik afgevlagd, geen punten maar toch wel een tevreden gevoel over gehouden aan het weekeinde. Ik heb weer een hoop geleerd en voor mezelf duidelijk gekregen dat je ook op een totaal vreemd circuit toch snel grote stappen kan maken.
Voor het laatste nieuws klik je naar http://www.bosch-racing.nl/
