Afgelopen weekend hebben we alweer de laatste race voor het Nederlands kampioenschap 250cc gehad. Dit weekend heeft twee kanten voor ons gehad. Aan de ene kant de goede eindklassering (een 6e plaats in het eindklassement op 1 punt achter de nummer 5) in het eerste seizoen van mij. Anderzijds het overlijden van de grootste sponsor/fan/manager en tevens opa van mij en Freek.
Voordat we aan dit weekend begonnen had ik al besloten om extra gemotiveerd mee te doen aan de race dit weekend. Dit nadat ik afgelopen week had gehoord dat mijn opa niet lang meer te leven had. Zo kon ik ook even mijn verstand op nul zetten en wat afleiding zoeken.
De 1e training ging nog niet helemaal zoals ik gehoopt had. We hadden nog wat problemen met de voorvering die, in de 2 maanden rust die we hadden, helemaal uit elkaar is gehaald door SO products. Na de 1e training is er nog wat veranderd aan de vering en dat was dus afwachten hoe het zou gaan de 2e training. Ik had er het volste vertrouwen in dat het nu helemaal goed zat.
In 2e training was het probleem met de voorvering zo goed als opgelost. Toch stuiterde de voorkant nog een klein beetje. Ik had mijn tijd wel verbeterd.
Wat tijdens de laatste race op 14 juli nog 1.51.6 was had ik nu verbeterd in 1.51.3.
Na wat gepruts met de tijden door de tijdwaarneming, werd zondagmorgen duidelijk welke positie iedereen moest innemen op de start grid. Ik had me als 10 gekwalificeerd.
Voor de warming-up had Frits Hillebrandt nog een paar kleine aanpassing gedaan aan de voorvering. Dit pakte heel goed uit, ik had helemaal geen last van een stuiterende voorkant van de motor. In de warming-up was het plan om achter Frederik Watz aan te gaan. Helaas moest er nog een stukje tape op de radiateur geplakt worden op het laatste moment. Maar goed, toch weer even kunnen wennen aan de motor voor de race die middag.
De wedstrijd werd verreden om 15:15 uur onder zeer goede weersomstandigheden.
De start ging niet helemaal zoals ik gehoopt had. Normaal heb ik wel een goede start, maar nu liet ik de koppeling te snel gaan zodat ik hem weer in moest knijpen, toen gingen de lampen uit en was ik te laat. De 1e ronde kon ik weer 2 plekken terugveroveren, zodat ik na de eerste ronde 10e lag achter Jarno Vos. In de 4e ronde kon ik Jarno bij het uitkomen van de Struben inhalen, maar hij kwam snel weer terug. In dezelfde bocht pakte ik hem alweer terug en in de volgende ronde moest hij helaas opgeven met een technisch probleem. Zo kon ik de race zonder foutjes uitrijden en me concentreren op het verbeteren van mijn tijd. Ik reed in de race een 1.50.4, weer 1 seconde van mijn tijd af dus!! In de uitloopronde nog een mooie burn-out gemaakt voor het publiek. Ik kon tevreden weer naar de pitbox.
In de pitbox stonden vrienden van mij, die waren komen kijken, alweer te wachten. Ook stonden onverwacht mijn ouders + broertje Freek te wachten. Die waren ook even naar de race komen kijken. In de pitbox vertelde mijn vader mij het slechte nieuwe over opa die ‘s morgens om 10.40 uur was overleden. Iedereen die mij nu vroeg hoe het ging met opa moest ik dus vertellen dat hij overleden was. Dit was niet makkelijk. Toch weet ik dat opa ook had gewild dat ik gewoon was gaan rijden.
Iedereen gaat je vreselijk missen opa!
Met vriendelijke groet,
Racing Team Twello
