De vijfdeSuperCuprace van 2007 is verreden op een qua weer wisselvallig Assen. In vele opzichten een enerverend weekend met de gebruikelijke ups en downs. Het CUP team bestond deze race slechts uit één rijder (Hans), aangevuld met een aantal leden van het ONK team. De gebruikelijke rijdersvergadering in de middagpauze had slechts één onderwerp; de geluidsproblematiek op het TT circuit van Assen en de daaruit voortvloeiende consequenties voor de SuperCup races.
De CRT op de vrijdag voorafgaande aan de race wordt traditioneel druk bezocht door cuppers die nog even een extra training willen meepakken. Zo had Hans ook de 4 laatste sessies van de dag geboekt, om alvast at extra km's te maken. Over deze dag kunnen we kort zijn, de regenbuien kondigden zich met enige regelmaat aan, zodat de belangrijkste training bestond uit het wisselen van de wielen. De laatste sessie bleek gelukkig droog, maar wanneer de hele dag gereden is in een regentempo, is het best lastig om direct een goed ritme te vinden. In deze sessie wist hij toch na 3 rondjes een 1.55 neer te zetten, wat gezien de omstandigheden nog best acceptabel was en in ieder geval een bevestiging dat het ritme snel hervonden kon worden.
De racedag
Als gevolg van de inmiddels doorgevoerde wijzigingen met betrekking tot de geluidsproblematiek, waren er slechts 2 trainingen van 15 minuten, een race over 8 ronden en maximaal 32 rijders per groep. Later op de dag zou het CRT een uitleg geven over het hoe en waarom.
De weersvooruitzichten waren van dien aard dat verondersteld mocht worden dat de 1e training droog zou zijn en de 2e wellicht nat. Dit hield in, dat er direct een goede kwalificatietijd gezet moest worden, ook gezien het feit dat er nu maar voor 32 man plaats zou zijn in de A groep.
1e training
De eerste training begon pas om half 11, hetgeen voor veel rijders goed uitkwam. Iedereen stond op scherp om direct een goede tijd te zetten. Bijna de hele groep stond aan het eind van de pitstraat te wachten tot het licht op groen ging, bij aanvang van de training. Er hing een sfeer alsof we voor de start van de race stonden en toen het licht op groen sprong schoot iedereen er vandaar, met het gebruikelijke gedrang in de Madijk, Ossenbroek en de Strubben. Wonderwel viel er niemand en waren we op we voor het 1e kwartiertje training. Echter bij het ingaan van de 2e ronde was Niels Feller in de Strubben onderuit gegaan en omdat er nogal wat zooi op de baan lag, werd de sessie met rood afgevlagd. Dus allemaal terug naar de pitstraat en weer wachten op het groene licht. Dit kwam na c.a. 5 minuten en was er al een groot deel van de training verstreken. In de resterende ronden kon Hans geen goed ritme vinden en reed een magere 1.56 als snelste ronde wat een voorlopige 25e plaats zou opleveren in deze groep.
2e training
Het weer werkte gelukkig mee en hoewel de lucht er niet bijster gunstig uitzag, was het nog steeds droog. Hans besloot zijn oude pak aan te trekken waarin hij toch wat soepeler rijdt, om direct een goede tijd te zetten. Ook nu weer ging de training van start alsof het de race zelf betrof. Hans zette direct al een 1:55 op de klok en het gevoel was goed. In deze ronde moesten er nog wel wat mensen ingehaald worden, maar er reed niemand meer voor hem, dus de 3e ronde zou een volledig vrije ronden worden. Hij zette nog even extra aan en de sectie van Haarbocht tot en met de Bult ging voorbeeldig en was gevoelsmatig erg snel. Bij het uitkomen van Mandeveen/Duikersloot zag hij 3 man in de grindbak richting Meeuwenmeer liggen en dacht "O jee, dat wordt weer een rode vlag…. misschien haal ik nog net start/finish"… Op het moment dat hij uit accelereerde, was hij ineens zijn achterwiel kwijt en belande bij de andere 3 in de grindbak…. Lichamelijk mankeerde hij gelukkig niets en rende naar het einde van de grindbak omdat er nog meer rijders aankwamen… Op dat moment begon het keihard te regenen….
Kortom, die rode vlag kwam er inderdaad, in deze ronden crashten er 7 man!!! Typisch Assen weer en een SuperCup 1000 training… 2 trainingen met rood afgevlagd…. netto rijtijd c.a. 11 rondjes in 2 trainingen.
Hans werd op de crashcar teruggebracht waar Ed al stond te wachten om te redden wat er te redden viel. Op het oog was de schade best behoorlijk, maar veel bleek slechts cosmetisch. Ed en Boris hebben zich vervolgens op de motor gestord en Hans heeft de nodige onderdelen hier en daar op de paddock georganiseerd (nog dank aan Martin Hakkesteeg voor het beschikbaar stellen van het kuipframe). Uiteraard moest Hans nog even langs de dokter om te laten bevestigen dat hij inderdaad ongedeerd was, terwijl het technische duo nog immer bezig was om de motor voor de race weer rijklaar te krijgen.
Het was inmiddels pause geworden en tijd voor de rijdersvergadering. Zoals aangekondigd heeft Hennie uitgelegd waarom de maatregelen noodzakelijk waren en wat de status was. Uiteraard was hier het nodige commentaar op vanuit de rijders, met name de prijsverhoging zat een groot aantal rijders dwars. Luc heeft het woord genomen en had e.e.a. voorbereid. In het kort kwam het er op neer dat de KNMV meer als bond dient op te treden en dat wij als rijders goed vertegenwoordigd willen worden. Hij stelde voor om vanuit de KNMV een meeting te beleggen om rijdersvertegenwoordigers te kiezen, zodat er betere communicatie mogelijk is tussenrijders en de overige instanties. Maar meer hierover is te lezen op de diverse internetfora en websites van de KNMV en het CRT.
De race
Ed en Boris hadden het zowaar voor elkaar gekregen om de motor dusdanig te fatsoeneren dat ermee gereden kon worden.. Hulde!!! Hans trok zijn pak aan en stond net op tijd in het parc fermé om mee te kunnen starten in de A groep. Zelfs met de 1.55 in de ronde voorafgaand aan de crash had hij zich op de laatste plaats in de A groep gekwalificeerd. De opwarmronde werd benut om te checken of alle vitale zaken op de motor nog goed functioneerde… Dit bleek gelukkig het geval, al begon de achterkant wel wat te glijden bij insturen van Ruskenhoek. Maar dit werd veroorzaakt doordat hij met koude banden van start ging. De start ging niet spectaculair, de mentale voorbereiding was achterwege gebleven en Hans reed achterin het veld, met slechts een paar plaatsjes winst. Helaas bleek dat de schakelstang krom was en werd het terugschakelen een probleem. De stang blokkeerde af en toe de schakelpook waardoor er veel tijd verloren ging. na 3 ronden besloot Hans ermee te stoppen.
Epiloog
In sportief opzicht niet echt een geweldig weekend, maar toch weer een aantal ervaringer rijker zien we de volgende races met belangstelling tegemoet. Echter, afhankelijk van wat de uitkomst is van de hele geluidsproblematiek houden we er ernstig rekening mee dat dit het laatste seizoen is dat er van Racing for O.s.c.a.r. wordt deelgenomen aan de SuperCup races. De tijd zal het leren, maar de huidige maatregelen betekenen simpelweg een devaluatie van de klasse.
Verder wensen we alle gecrashten veel sterkte, want het waren er nogal wat….
Tot de volgende keer,
Hans
