Afgelopen weekend was er voor de eerste keer een race voor het Internationale Duitse kampioenschap op Nederlandse bodem. Uiteraard was dat op het Nederlands enige echte motorcircuit van Assen. Doordat er op Assen in tegenstelling tot de meeste Duitse circuits minder geluid mag worden gemaakt, stond er vrijdag maar één vrije training.
Gelukkig kende beide rijders het circuit uiteraard al waardoor ze bij de kwalificaties er goed bij zaten. Hoewel Leon tijdens de tweede kwalificatie met een crash eerder moest stoppen dan gewenst, had hij toch nog tot een 24e tijd. Allard stond daar precies een rij voor met een 20e tijd.
Zaterdagmiddag was er reeds de eerste race, welke in het teken stond van de rode vlag. Tot tweemaal toe werd de race gestaakt. De eerste keer bracht erg veel geluk voor Allard, welke te maken had gekregen met een kapotte radiator, welke net op tijd vervangen kon worden en hij vanaf de 14e plaats aan het laatste helft kon beginnen. Leon was nog bezig met het terugwinnen van zijn zelfvertrouwen en ondervond last bij linkerbochten. Toch wist hij de race als 20e te finishen, terwijl Allard op een erg goede 12e plaats eindigde. Doordat er twee gastrijders nog voor hem zaten kreeg hij punten voor de 10e plaats. Zondag tijdens de tweede race gingen beide rijders een stuk sneller rond, maar door de sterker wordende concurrentie en minder uitvallers kwamen de rijders in dezelfde volgorde op een 17e en 19e positie over de finish. En net zoals de dag ervoor waren er nu ook weer gastrijders voor hen gefinisht, zodat Allard met de laatste punt naar huis kon en nu op een 15e plaats in het kampioenschap staat.
Allard Kerkhoven:
"Het begin van de eerste race ging al gelijk erg goed en wist overal de juiste gaten te vinden. Daarom kwam ik de eerste ronde dan ook al op een 16e positie door. In ronde zes waren er in twee bochten crashes, daardoor besloot de wedstrijdleiding de race te stoppen. Inmiddels was mijn motortemperatuur erg hoog opgelopen. In de pits kwamen we erachter dat er een gat in mijn radiator zat en ik dus veel water was verloren. Mijn monteurs zorgden ervoor dat precies op tijd mijn motor weer van een hele radiator was voorzien!
Bij de herstart mocht ik al van een 14e plaats vertrekken. Mijn start was deze keer niet zo heel goed, maar toch ging ik het eerste rechte eind als 13e op. Jammer genoeg waren de toppers alweer snel weg. Ik reed het gat naar de nummer 12 toch nog dicht en pakte hem. Net nadat we de voorlaatste ronde inging werd er weer de rode vlag gezwaaid na een crash. Ik scoorde hierbij een super 12e plaats. Maar omdat er twee gaststarters tussen stonden kreeg ik de punten voor een 10e plaats!Mijn start bij de tweede race was zeker niet de beste, maar met wat agressief rijden lag ik al gauw weer 18e. Vanaf halweg de race waren we met z'n drieën in gevecht om de 16e plaats. Twee ronden voor het einde lag ik op kop van het groepje. Ik hoopte dat ik dat kon vasthouden, maar halverwege de laatste ronde werd ik jammer genoeg door nummer 16 gepakt en kom hem net niet meer terug pakken voor de finish. Daarom eindigde ik op een 17e positie, maar door dezelfde twee gastrijders kregen we toch nog net het laatste puntje!
Tijdens deze tweede race reed ik constant sneller dan tijdens race 1. Mijn snelste tijd was zelfs 2,5 seconde sneller dan dat ik tijdens de Paasraces had gereden. Nu begin ik Assen ook bijna weer leuk te vinden…………"
Leon Bovee:
"In de opwarmronde merkte ik dat de linkerbochten erg lastig waren met verzitten: vooral de Strubben was geen pretje. De start was niet al te best waardoor ik een aantal plaatsen verloor. De eerste paar ronden was ik iets te voorzichtig en gaf een aantal plaatsen prijs. Toen ik mijn ritme begon te vinden, ging ik bij de Ruskenhoek rechtdoor en verloor een vijftal plaatsen. De race werd onderbroken door een rode vlag. Nu was de start beter en deed ik er alles aan om het tempo van de rijders voor mij te volgen. Toch zakte ik steeds iets verder terug. Ook nu werd de race eerder afgevlagd door de rode vlag. Na beide gedeeltes opgeteld te hebben werd ik als 20e geklasseerd.
Zondag ochtend was ik flink stijf, vooral mijn linkerknie had er weinig zin in. Rechterbochten gaven weinig problemen maar de linkerbochten waren erg zwaar.
De start van de race was erg goed. In het gedrang van de eerste bocht verloor ik een aantal plaatsen. De eerste ronde kwam ik op een 19e plaats door. In de vierde ronde reed ik al een seconde sneller dan mijn beste tijd van dit weekend. In ronde vijf werd ik tegen mijn rechterlaars gereden. Ik was even mijn ritme kwijt waardoor er meteen twee rijders voorbij kwamen. Ik kon niet meteen aanpikken waardoor ik de aansluiting met de groep voor mij verloor. Twee ronden later kwam er nog een rijder voorbij. Ik was in de bochten een stuk sneller, maar telkens bij het uitaccelereren trok hij iets bij me weg, waardoor inhalen wel erg moeilijk werd. Twee ronden voor het einde lukte het me toch hem voorbij te gaan. Een aantal bochten verder kon ik nog een rijder inhalen en zo kwam ik op een 19e positie over de finish."
Ook nu weer weinig rust voor het team, want dit weekeinde staat de volgende race voor het ONK op het circuit van Oschersleben gepland. Er is daar reeds drie weken geleden al de nodige ervaring in het IDM opgedaan. Zaterdag worden er twee kwalificaties verreden, waarna er zondag twee races verreden zullen worden.
