Aangezien Oostende toch een beste afstand is om naar toe te rijden, gaan we al vroeg op vrijdagmorgen op weg. Onderweg stevig regen gehad en bijna 2 uur file in Belgie, zodat het een echt lange rit was. Maar Oostende aan de kust had droog en mooi weer. Dat lijkt prima. 's Avonds nog even met een groepje de baan verkend en toch wel goed bevonden. Uitdagend en met plaatsen om geen risicos te nemen.
Op de zaterdag hebben we 2 trainingen, voor iedereen een goede gelegenheid om het circuit te leren kennen. En dat is echt nodig. Het is een zwaar circuit voor de aandrijcingen. Dit gaf problemen voor Jan Vogelzang, Piet Damen, Jan Jan Kampen en Bernard Bakker. Voor Piet en Jan einde weekeinde, Jan-Jan en Bernard komen sterk terug. Jan-Frank Bakker toch weer snelste tijd gevolgd door Piet Damen en Ton Groot. Jan-Jan Kampen vind het nog maar niks hier. Maar Mark Nijhoff gaat boven zijn stand met een 7e plaats. Gert Boon komt de baan niet op met vastgeslagen rem, Gelukkig in het Parc Ferme en niet op de baan. Toch met 23 inschrijvingen een leuke strijdbare groep.
De 2e sessie Begint goed en heeft als snelsten Jan-Frank nu gevolgd door Jarno Jonker en Ton Groot. Aan het eind komt Ernst Hagen lelijk ten val en krijgt de honda-motor tegen zich aan in de eerste overhaakse bocht. Een rode vlag situatie en einde training tot gevolg. Ernst wordt naar het ziekenhuis gebracht (zijn zoon ging mee) waar men een gebroken sleutelbeen en een scheurtje in het schouderblad constateerde. Niet ernstig, maar wel zeer pijnlijk en vervelend.
Korne Kops is deze keer de afgevaardigde van de KNMV en we kunnen constructief met hem overleggen. We beleggen na de 1e training dan ook een rijders bespreking om even de reakties te horen. Maar algemeen is men goed te spreken over circuit en entourage.
Sjabbo met nr 26 moet echt wennen en door de haakse hoeken is zijn gewicht extra in het nadeel, zowel met eerder moeten remmen als met optrekken. Maar met een 15e en een 16e plaats niet ontevreden. Wel leuk getrained en geen risico's genomen. De machine wordt grondig geinspecteerd op gebreken en/of defecten. Maar alles wordt goed bevonden en de races mogen komen. Toch nog besloten om de vertanding korter te zetten. Normaal doen we dit niet meer voor de race, maar het lijkt de rijder toch beter deze keer.
Een heerlijke avond volgt, waarbij menigeen een romatische wandeltocht langs het noordzee strand maakt, dat slecht op 5 minuten loopafstand ligt. We hebben zogezegd de son-in-de-see-sien-sakken (ssssssststt en hij was uit).
Zondag, de dag van de 2 races. Een succesvolle race wordt ons allen gewenst door Ernst vanuit het ziekenhuis te Oostende, maar hij mag vandaag wel al naar huis. De start, Franklin Lemstra remt onbedoeld Mark Nijhof aan en samen gaan ze onderuit. Dit heeft, zo blijkt later, een gebroken sleutelbeen tot gevolg voor Mark, die is afgevoerd naar het ziekenhuis. Korne heeft het druk gehad met regelen en informatie lospeuteren, dat ging nog niet zo eenvoudig bij onze zuiderburen. Verder waren er erg leuke en spannende gevechten, zowel voor midden als achterin het veld. Jan-Frank Bakker, Jarno Jonker en Roel Pasop staan op het podium, nadat Ton Groot in de laatste ronde uitviel met een gebroken kabeltje.
Sjabbo weet een goede start te maken en stoeit met Richard v/d Linden, maar beslist de strijd in zijn voordeel met een 9e plaats en dus 7 punten. Hardstikke mooi man.
Alvorens we oprijden voor de 2e race krijgen we allemaal van de Organisatie een mini beker als aandenken, heel attent. Met een enigzins uitgedunt startveld gaat het rode licht aan/uit en weg zijn de rijders (piloten noemen de belgen ze, en laagvliegen doen ze zeker). Franklin Lemstra heeft plots geen voorrem aan het eind van het rechte stuk, en gaat met een noodgang rechtdoor in de dranghekken waar dan ook de deuken inzitten. Gelukkig komt hij met de (spreekwoordelijke) schrik vrij. We zijn het er over eens dat een engeltje op zijn schouder zat. Opnieuw spannende gevechten. Jan-Jan Kampen heeft naar eigen zeggen met een paar kamikaze akties, waarbij hij soliciteerde naar valpartijen, maar ze niet kreeg, een 2e plaats behaald, net achter Ton Groot en voor Jarno Jonker. Leo Smids moet al direct staken met machine pech.
Nr 26. je weet wel wie, doet de strijd van de 1e race met Richard nog eens over en pakt opnieuw de 9e plaats. De tandwielwissel heeft goed uitgepakt, want de snelste trainingstijd van 1:38.3 werd eerst met 2 seconden verbeterd naar 1:36.3 en in de 2e in de 2e race nog eens naar 1:34.8. Boven verwachting. Maar met een goede door Jan de Jong gebouwde, door Rob den Tieter geprepareerde en door VTR onderhouden machine met een nog steeds bij-lerende rijder kan je verrassingen verwachten. Sjabbo heeft nu intussen 39 punten en staat daarmee op een duizelingwekkende 9e plaats in de tussenstand.
Heel, heel misschien kunnen we nog een Assen race verwachten, maar zeker gaan we met elkaar op 15/16 September naar Hockenheim om de laatste puntjes te verdelen.
Dus tot ziens en kijk af en toe eens op www.vantimmeren.nl/vtr
Groet VTR-Team
