Finishpraat: Juichen en mega schrikken

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Afgelopen weekend tijdens de WorldSBK-ronde in Assen was het juichen bij de geweldige zege van Glenn van Straalen, maar ook enorm schrikken bij de nare crash van Jeffrey Buis.

Iedereen gunde Glenn van Straalen deze zege. Dat was aan alles en iedereen te merken die afgelopen weekend op het TT Circuit Assen was. Heel mooi hoe de Nederlandse fans op de tribunes reageerden toen Glenn bezig was met zijn opmars door het World Supersport veld. Racen met regenbanden op langzaamaan opdrogende baan op TT Circuit Assen ging de Pata Yamaha Ten Kate Racing coureur perfect af. Hij was duidelijk het snelste, waarmee Glenn een dik verdiende eerste zege behaalde op WK-niveau. En dat nog wel in je thuisrace met een oranje-kleurstelling voor een Nederlands team, moet een geweldig gevoel geven. Het is Glenn mega gegund. Ik heb relatief van dichtbij gezien hoe hard Glenn ervoor heeft moeten werken en zijn route naar deze overwinning is verre van altijd makkelijk geweest. Heel mooi om de normaal gesproken zo rustige en bescheiden Glenn zo uitbundig te zien; en terecht! Gefeliciteerd Glenn, klasse gedaan!

Een dag eerder zat de schrik er heel goed in na de crash van Jeffrey Buis. Ik was in het media center naar de race aan het kijken. Jeffrey reed geweldig en aan de leiding, maar kwam ten val bij het uitkomen van de Geert-Timmer bocht en werd op zijn bovenlichaam geraakt door de rijder achter hem. Dit in combinatie met hoe onnatuurlijk hij door het gras rolde voelde je gelijk; ‘dit is niet goed’. Toen niet veel later de rode vlag kwam werd dat gevoel bevestigd. Begrijpelijk werden er geen beelden meer uitgezonden, dus voor ons – net als voor velen – was het een aantal minuten (wat voor mij uren duurde) onduidelijk hoe het met Jeffrey was. Het moet voor het publiek op de Geert Timmer tribune en Hoofdtribune ook een heftig moment zijn geweest. Gelukkig hoorden we op een gegeven applaus en kwam er een bericht op mijn telefoon; “Hij staat”. Ik kon dit eerst bijna niet geloven na het zien van de crash, maar toen zagen we ook het TV-scherm Jeffrey zelf de ambulance inlopen. Gelukkig! Niet veel later was ik bij het medisch centrum. Jeffrey werd na het eerste onderzoek op het circuit voor een check overgebracht naar het ziekenhuis. Toen hij naar buiten werd gereden op de brancard volgde de volgende opluchting bij mij. Jeffrey zei: “Ik moet mee, maar ik heb niks”. Hij was in ieder geval nog de Jeffrey die ik al jaren ken. Maar dat ‘niks’ zoals hij dat noemt is natuurlijk niet niks. Jeffrey heeft een harde klap op zijn nek en hoofd gehad. En heeft dus ook echt wel geluk gehad dat hij er met een hersenschudding vanaf kwam. Een blessure waar de tweevoudig wereldkampioen zijn rust voor moet nemen en van moet bijkomen. Gelukkig is de volgende World Supersport 300 ronde pas half juni in Misano.

Terugkomend op het moment kort na Jeffrey’s crash. Al snel na het incident gingen de baanofficials met grote doeken om Jeffrey staan, om zo het incident af te schermen. Goed dat het gebeurt, alleen roepen bij mij deze doeken toch wel angst op. In mijn beleving werden deze doeken in het verleden enkel gebruikt bij een levensbedreigende situatie. Ik kan mij voorstellen dat dit bij het publiek ook deze gedachtes met zich mee bracht. In de avond bedacht ik mij dat goed zou zijn om uit te zoeken wanneer deze lakens/doeken worden gebruikt, zodat iedereen weet wat de regels hiervoor zijn en dat de bezoekers voortaan niet direct aan het ergste scenario hoeven te denken. Tevens bedacht ik mij dat vorig jaar bij Michael van der Mark zijn crash – beenbreuk – deze doeken ook werden gebruikt. De volgende dag ging ik op onderzoek uit. Ik kwam uiteindelijk terecht bij de Dorna WSBK Organization. Nadat ik mijn idee aan hen had uitgelegd, dat ik graag aan de motorsportfans wilde uitleggen wanneer deze lakens worden gehanteerd, kreeg ik een regel uit het medisch protocol voor de baanposten in handen. Daar staat: “Ter bescherming van de rijders en de (baan)officials moet de baanpost worden uitgerust met gemakkelijk verplaatsbare veiligheidsbarrières en indien mogelijk beschermende “doeken” om de rijders van de plaats van het ongeval af te schermen van het zicht van het publiek.” Het is voor alle motorsportfans goed om te weten dat deze doeken dus niet alleen gebruikt worden in een levensbedreigende situatie. Het wordt gedaan om de privacy van de rijder te beschermen wanneer die niet te voet of direct per brancard het incident kan verlaten. Tevens neemt het afschermen ook wat druk weg bij het medisch persoon, een goede zaak dus. Maar laten we natuurlijk hopen dat we deze doeken zo min mogelijk op de racecircuits gaan zien.

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube