Finishpraat: Stormachtige entree in de World Superbike

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze editie gaat over Noriyuki Haga. De Japanner kende een stormachtige entree in de World Superbike, won 43 races in zijn carrière, maar werd telkens net geen wereldkampioen.

Je hebt van die rijders die zeer populair waren, maar telkens net geen wereldkampioen zijn geworden. Randy Mamola is in de Grand Prix een mooi voorbeeld. De publiekslieveling werd maar liefst vier vicewereldkampioen in de 500cc. Wanneer we kijken naar het World Superbike paddock, dan past Noriyuki Haga zeker ook in dit rijtje thuis. De Japanner was vanwege zijn rijstijl en manier van racen zeer populair, won 43 races in de World Superbike, maar werd nooit wereldkampioen. Terwijl Haga er vaak zeer dichtbij was.

In 1998 maakte Haga zijn debuut als permanent World Superbike coureur. De Japanner had in de jaren ervoor al een aantal indrukwekkende dingen laten zien. Zo won hij als invaller in 1997 al zijn thuisrace op Sugo. Toch werd voorafgaand aan het seizoen niet heel veel van Haga verwacht. Niet vanwege zijn talent, maar omdat de Yamaha YZF750 niet bekend stond als de beste motor van het veld. Ducati en Honda waren in die jaren dominant. Dit zorgde er ook voor dat Colin Edwards eind 1997 van Yamaha naar Honda was vertrokken. Haga werd de teamgenoot van Scott Russell, de wereldkampioen van 1993 (met Kawasaki). Opvallend; Haga reed met Dunlop terwijl Russell met Michelin reed. In 1997 was John Kocinski – met Honda – wereldkampioen geworden, maar de Amerikaan was teruggekeerd naar de 500cc. Carl Fogarty (Ducati), Troy Corser (Ducati) en Aaron Slight (Honda) waren de grootste favorieten voor de wereldtitel in 1998. En leuk om te vermelden; 1998 was ook het debuut van Superpole kwalificatie. Niet de kwalificatie zoals we die nu kunnen, maar in die tijd kwamen de zestien snelste rijders na de vrije trainingen één voor één in de baan voor kwalificatieronde. De rijders hadden slechts één kans. Ik vond dat altijd een spectaculair concept.

Maar Haga verraste vriend en vijand, want tijdens de openingsronde op Phillip Island werd hij derde in de eerste race en won hij de tweede manche. Tijdens de tweede ronde op Donington Park pakte hij zelfs een dubbele overwinning. Met drie zeges uit vier races stond de – op dat moment – 23-jarige coureur ruim aan de leiding in het wereldkampioenschap. Tussen de twee World Superbike rondes door was Haga ook nog ‘even’ derde geworden met een wildcard in de 500cc race op Suzuka tijdens zijn Grand Prix debuut. Haga had een stormachtige entree op wereldtournee. Hij kon deze prestaties niet vasthouden, omdat de Ducati’s en Honda’s simpelweg te sterk waren. Haga won nog wel twee World Superbike races in 1998, maar zou eindelijk zesde worden in het wereldkampioenschap. Wel bleef hij zijn ervaren teamgenoot Russell ruim voor. 1999 stond voor Haga in het teken om de nieuwe Yamaha YZF-R7 op snelheid te brengen. In 2000 streed de Japanner voor de eerste keer voor de wereldtitel. Door een diskwalificatie vanwege dopinggebruik – wat een natuurlijke stof in een medicijn bleek te zijn – kon Haga tijdens de laatste ronde op Brands Hatch niet de strijd met Edwards aangaan. De Japanner eindigde voor de eerste – en niet laatste – keer als vicewereldkampioen in de World Superbike.

In 2001 was Haga een Yamaha-coureur in de 500cc. Zonder al te veel succes. Voor 2002 tekende hij een contract bij Aprilia. De Japanner reed een seizoen in de World Superbike (vierde in de eindstand zonder zege), voordat hij met de Italiaanse renstal een jaar in de MotoGP zou uitkomen. Haga zou na zijn geweldige debuut in 1998 nooit meer op het Grand Prix podium staan. In 2004 keerde Haga definitief terug in de World Superbike. Zes jaar (!) op rij eindigde Haga in de top-drie van het World Superbike kampioenschap. Tweemaal werd hij tweede en vier keer werd hij derde. Haga won in deze zes seizoenen 29 races (met Ducati en Yamaha), maar werd geen wereldkampioen. Tijdens de laatste van deze zes seizoenen – 2009 – was Haga het dichtst bij de wereldtitel. Haga reed met Ducati en begon als WK-leider aan de slotronde in Portimão. Tijdens de eerste race kwam de Japanner ten val, terwijl concurrent Ben Spies won. Dit betekende uiteindelijk de beslissing in het wereldkampioenschap. Haga werd “weer’ tweede in de eindstand en Spies pakte de eerste wereldtitel voor Yamaha in de World Superbike. Iets waar Haga voor Yamaha al zo vaak dichtbij was geweest.

Tot volgend week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube