Finishpraat: Cadalora’s bijzondere keuze voor een Honda-privéteam

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Luca Cadalora viel in 1996 erg op met een witte Honda NSR500 zonder hoofdsponsor. En dat terwijl de Italiaan ook kopman van het Yamaha-fabrieksteam kon blijven. Waarom maakte Cadalora deze keuze en hoe pakte het uit?

Luca Cadalora was drievoudig wereldkampioen – 125cc (1986) en 250cc (1991/1992) – toen hij in 1993 in de 500cc koningsklasse arriveerde. De Italiaan werd opgenomen in het Yamaha-fabrieksteam dat onder de leiding stond van Kenny Roberts. Cadalora werd de tweede rijder achter kopman Wayne Rainey, die driemaal op rij wereldkampioen was geworden. Rainey’s seizoen 1993 werd vanwege zijn zware crash op Misano – waardoor hij vanaf zijn middel verlamd raakte –  vroegtijdig beëindigd. Hierdoor werd Cadalora de nieuwe Yamaha-kopman vanaf 1994 met als doel om het op te nemen tegen de grote favoriet van dat moment: Mick Doohan uitkomend voor Repsol Honda. In 1994 eindigt Cadalora met twee zeges op een tweede plaats in het WK. Een jaar later wordt de Yamaha-coureur derde in de eindstand en wint hij opnieuw twee races. Maar over een heel jaar serieuze tegenstand bieden tegen Doohan zit er niet in. Het Yamaha-fabrieksteam rijdt op dat moment met Dunlop-banden, terwijl het Honda-fabrieksteam met Michelin’s rijdt. Cadalora gaf aan dat de Dunlop’s te wisselvallig waren. De Italiaan was erg gevoelig voor de banden. Dit zorgde er ook voor dat Cadalora met zijn fabrieks-Yamaha soms briljant was en soms tegenviel. Ook voor 1996 had Cadalora de kans om bij het Yamaha-fabrieksteam te blijven. Maar hij koos anders..

Cadalora wilde de strijd aangaan met Doohan op gelijkwaardig materiaal; dezelfde motor (op dat moment de beste op de grid) met dezelfde banden. Daarom koos de op dat moment 32-jarige Italiaan ervoor om weer een samenwerking aan te gaan met Erv Kanemoto, de tuner en teameigenaar waarmee hij ook twee wereldtitels in de 250cc had behaald. Kanemoto zette een privéteam op en kwam aan de start met een opvallend witte Honda NSR500 zonder hoofdsponsor. Een kansloze misse zou je op voorhand zeggen. Wel kreeg het team support van Honda en konden ze gaan testen met Doohan’s afstelling van het voorgaande jaar. De eerste tests verliepen slecht en er werd dan ook weinig verwacht van Cadalora tijdens de seizoenstart op het circuit van Shah Alam in Maleisië.

Kanemoto stond bekend als een geweldige tuner. De Amerikaan had de afstelling van de Honda in korte tijd zoveel mogelijk naar de wensen van Cadalora aangepast. Dit pakte perfect uit. Cadalora reed in lastige omstandigheden een uitstekende race in Maleisië. Na een tijd achter Doohan te hebben gereden ging hij aan de regerend wereldkampioen voorbij om vervolgens met een grote voorsprong te winnen. En dat bij zijn debuut voor Honda in de 500cc met een privéteam op een hagelwitte motor zonder hoofdsponsor. Doohan werd na bandenprobleem slechts vijfde. Bij Repsol Honda waren ze begrijpelijk niet blij met de geweldige prestatie van Cadalora. Hun fabrieksteam was verslagen door een privéteam. En dat dit gebeurde bij de eerste race gaf Honda kopzorgen. Een felicitatie van de Honda-leiding aan het adres van Cadalora en Kanemoto zat er dan ook niet in. “Het voelde alsof we iets verkeerd hadden gedaan”, verklaarde Cadalora later. Ook werd de support van Honda er gedurende het seizoen er niet beter op, mede omdat Kanemoto’s team overstapte van Showa (waar de Honda-fabriek mee reed) naar Öhlins vering. Toch kon Cadalora in de races – zeker in de eerste seizoenshelft – regelmatig lange tijd mee met de fabrieks-Honda’s van Doohan en Alex Crivillé. Maar helaas moest hij vaak later in de race iets lossen.

Helaas voor Cadalora bleek hij met een Honda ook te wisselvallig te zijn om over een heel seizoen een serieuze bedreiging voor Doohan te vormen. Een mooi voorbeeld was halverwege het seizoen. Tijdens de TT Assen besloot Cadalora de strijd vroegtijdig te staken omdat zijn Honda niet goed genoeg zou sturen. Een week later op de Nürburgring wint de Italiaan na een rechtstreeks duel met Doohan. Het zou tevens Cadalora’s laatste zege van 1996 zijn en zelfs van zijn Grand Prix carrière betekenen. In de tweede helft van het seizoen 1996 eindige Cadalora telkens net buiten het podium en hij zou het seizoen op een derde plaats in het WK afsloten. Was het dan van Cadalora een verkeerde stap om naar Honda te gaan? Dat niet, want de beste Yamaha-rijder in 1996 was Norifumi Abe met een vijfde plek in de eindstand.

Dit verhaal over Cadalora kwam bij mij naar boven toen ik laatst ging nadenken over wie een vergelijkbare overstap als Marc Marquez heeft gemaakt. Cadalora gaf een Yamaha-fabriekszitje op en ging voor de beste motor die er op dat moment op de grid beschikbaar was, al was dat in een privéteam. Marquez verruilt nu ook een fabriekszitje (bij Honda) om naar een satellietteam met de beste motor op de grid te gaan. Zal dit net als bij Cadalora leiden tot een zege in de eerste race? We gaan het zien op zondag 10 maart in Qatar!

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via social media:

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube