Ook de tweede ronde voor het ESA kampioenschap en ONK Supermono is op naam geschreven van de snelle Brit Mike Edwards. Tijdens het fameuze Ducati Weekend in Assen won Edwards onder een grote publieke belangstelling de wedstrijd over 2 delen na een rode vlag situatie. Edwards kreeg de zege allerminst cadeau en moest tot het uiterste gaan om Lex van Dijk en Mark Lawes achter zich te laten. Er waren ruim 50 rijders uit Nederland, Spanje, Finland, Zweden, Itali, Engeland, Duitsland, Belgi en Frankrijk, internationaal is de animo voor deze klasse erg groot! De wedstrijd was tevens de 3e ronde voor het ONK. Tekst en Foto Kees Siroo (aangepaste versie) Op de Foto Lex van Dijk
Al tijdens de kwalificaties bleken de smaakmakers van Francorchamps, Lex van Dijk, Mike Edwards, Mark Lawes en Mark George de beste papieren te hebben voor de race. Met Van Dijk zelfs fier op pole!
Op de tweede rij Stefan Meiners en daarnaast de snelle Dennis Verschuren, daarnaast de rappe Spanjaard Enrico Caøro die verleden jaar ook al te gast was in Assen. Alex Hutchinson sloot de tweede rij met een achtste plaats. Iemand die er niet bij kon zijn was Evert van de Beek. De Nederlandse kampioen was op zaterdag zwaar ten val gekomen bij de Stekkenwal over een oliespoor van een Spaanse deelnemer die olie verloor. Van Beek toonde andermaal zijn temperament en greep onmiddellijk zelf in toen de baancommissarissen dat weigerden. Dit kordate handelen leverde hem overigens een boete op van 250,00 euro vanwege belediging van de officialsÉ ÒVeiligheid gaat nog steeds boven alles en zelfs tijdsdruk kan geen reden zijn niet in te grijpen in een dergelijke situatie,Ó aldus Van de Beek. De start van de wedstrijd werd niet meegemaakt door George die problemen kreeg in de warming-up en derhalve niet kon rijden. Een aantal rijders waren te snel weg en kregen een straf opgelegd, Hutchinson, Caøro en Martin Kleinjan.
De mannen van de eerste rij waren goed weg en direct ontstond een leidende groep met Edwards, Van Dijk, Lawes, gevolgd door Meiners en Benny Jerzenbeck terwijl de heel erg goed vertrokken Marco Winkelaar, 5e in de Nationale bocht, al in de eerste ronde pech kreeg. Dicht achter de eerste groep reden Hutchinson, Verschuren, Steve Ruth en Caøro en dan kwam de rest. Edwards, Lawes en Van Dijk raakten in felle strijd en diverse keren werd van positie gewisseld. Meiners reed zich los van Jerzenbeck en vond nagenoeg de aansluiting bij het leidende trio.
In het middenveld werd ook fel gestreden en de sympathieke Arnold Bos begon ook steeds beter zijn draai te vinden. Hij ging echter in de fout bij Manderveen en Duikersloot en maakte een highsider. Mede slachtoffer werd Ted Haanappel die de motor van Bos niet kon ontwijken en ook tegen de vlakte ging. Ted kwam er redelijk goed vanaf, Bos was er erger aan toe. Een kuit- en scheenbeenbreuk, afgescheurde Achillespees, gebroken rechterpink, linker ellepijp, kortom veel kwetsuren die een lange operatie van bijna 4 uren noodzakelijk maakte. Na dit ongeval werd de rode vlag gezwaaid en er volgde een herstart over 5 ronden.
TOCH EDWARDSÉ
Edwards mocht nu vanaf de eerste plaats vertrekken met aan zijn zijde Van Dijk, Meiners en Lawes die de leiding nam met zijn Gallina. Daarna Van Dijk, Edwards en Meiners die er duidelijk zijn zinnen op had gezet de overwinning naar zich toe te halen.
Edwards was inmiddels gehandicapt vanwege een onbruikbare 5e versnelling. Meiners zette de aanval in op de Britse Tigcraft Minimono rijder maar ging over de schreef en kwam ten val. Lawes won de race over 5 ronden nipt voor Van Dijk en dan Edwards. Jerzenbeck eindigde als 4e ruim voor Steve Ruth en Dennis Verschuren, een uiterst knappe prestatie van de rijder uit Volendam.
Nadat de tijden van de 2 races waren opgeteld bleek Edwards juist genoeg voorsprong te hebben opgebouwd voor de overwinning. Op minder dan 1 sec ging de tweede plaats naar Van Dijk en Lawes werd 3e. Hutchinson pakte de 7e plaats voor Nicolas Bonduelle uit Frankrijk. Een prachtige 9e plaats was weggelegd voor Christian van der Velden, de debutant die door pech in Hengelo het podium miste maar nu revanche kreeg met de prestatie van 3e beste Nederlander. Enrico Caøro eindigde als 10e voor Ulrich Meckfessel. Rob Hakvoort reed een goede race en werd 12e, Jon Good 13e en Jan-Frank Bakker. Winfred Reinbergen pakte verdiend het 15e en laatste punt. Hij kende veel problemen tijdens de trainingen door een lekke radiator maar gelukkig kon het Team Slowtec Racing van Dennis Verschuren de helpende hand toesteken. Er werd een reserveblok gedemonteerd en het PGR From Coating Team kon een koppeling en carterdeksel lenen. Zo hoort het, collegialiteit in optima forma!
UITSLAG: 1.Mike Edwards UK Tigcraft minimono; 2.Lex van Dijk Promotec Ducati; 3.Mark Lawes UK Gallina; 4.Benny Jerzenbeck UK PAMI GRC; 5.Steve Ruth UK NWS Honda; 6Dennis Verschuren GRC Rotax; 7.Alex Hutchinson UK GRC minimono; 8.Nicolas Bonduelle F Harris BMW; 9.Christian van der Velden BMW; 10.Enrico Caøro E Rapp Huski; 11.Ulrich Meckfessel D MEC Yamaha; 12.Rob Hakvoort Yamaha; 13.Jon Good UK Harris BMW; 14.Jan-Frank Bakker Ducati; 15.Winfred Reinbergen PGR 720; 17.Henk From; 19.Erik de Wit; 20.Joseph Grauwmans; 22.Gert Pieper; 24.Erik Pijnenburg; 27.Henk Aanstoot; 28.Martin Kleinjan; 29.Dick van Duin; 31.Willem Jongejans.
Uitgevallen: Marco Winkelaar(opwarmronde) Arnold Bos en Ted Haanappel (valpartij), Peter Politiek (ronde 3 machinepech), Koende Wit (ronde 7 machinepech.
