Op 1 september was een ONK-wedstrijd 250cc voorzien op het circuit van Assen. Dat weekend werd ook een manche gereden voor de WK superbike. Dat betekende dat er op de volledige omloop mocht worden gereden, de laatste kans om dus eens op de GP-omloop te rijden aangezien deze volgend seizoeneen stuk korter zal worden.
De weken voor de wedstrijd werkten we volop aan de motor om hem nogmaals te voorzien van de broodnodige extra pk’s, hetgeen dan ook werd bereikt met een indrukwekkend resultaat ten opzichte van de vorige setup. We zagen het
dus zeker en vast zitten om een top-plaats te behalen.
De trainingen en wedstrijd werden op n dag gereden, hetgeen het moeilijk maakte om een goede setup te vinden omdat je weinig tijd hebt tussen de beide trainingen en de wedstrijd.
De eerste training was voorzien om 9 uur. Om 8 uur werd de motor naar de technische controle gevoerd om daar uiteraard een blanco kaart te krijgen. De motor werd voorzien van de nodige benzine en de bandenwarmers werden om de banden gelegd.
De eerste training verliep goed. David zijn tijd zakte per ronde een beetje meer. Hij schommelde steeds tussen de 8ste en 13de plaats, hetgeen een schitterend resultaat was aangezien David nog nooit op de ‘Noordlus’ had
gereden. Deze staat bekend als snel en moeilijk, wat ook door David bevestigd werd. Op het eind van de training verloor de motor echter een uitlaatdemper. Wel een geluk dat de training net voorbij was, we hadden dus
geen trainingstijd verloren.
Voor de tweede training werd de motor iets scherper afgesteld en werden nieuwe banden gemonteerd. Het was ondertussen al flink warm geworden. Meer dan 35 graden in de zon. Pffff. We vertrokken iets vroeger naar de
trainingsopstelling om direct een vrije baan te hebben en geen tijd te verliezen. David kwam tijdens de training in de pits gereden, er schroefde immers iets aan de rechterzijde van de motorfiets, hij ging zo plat met de motor dat de rechter uitlaat tegen de grond schroefde, en ook de kuip moest er aan geloven. Hij klaagde ook van weinig grip aan de achterkant van de motorfiets in de snelle bochten, wat natuurlijk niet bevorderlijk is voor een snel rondje. Deze training werd algesloten met een 11de startplaats. Al bij al nog een goede prestatie aangezien David ondanks de veringproblemen en weinige circuitkennis toch nog zijn tijd verbeterde.
Voor de wedstrijd werd, in een poging om de grip te verbeteren, nog een andere setting doorgevoerd aan de achterveer. Door het ontbreken van een warm-up wisten we echter niet hoe deze ging uitdraaien.
De motor werd voor de wedstrijd nog eens snel nagekeken en gepoetst om dan hem klaar te zetten voor een puike prestatie. Om drie uur was het eindelijk zover – de start werd gegeven en alle piloten vertrokken. David had zoals
dikwijls een superstart om als derde de eerste bocht in te duiken. Al snel bleek dat vering nog steeds niet beter was en hij verloor in de eerste ronde al twee plaatsen om de eerste ronde door te komen als vijfde man in het veld. Ronden gingen voorbij en David verloor nog twee plaatsen in desnelle bochten achter het circuit, van voluit gaan was geen sprake meer. De achterband begon al stevig te schuiven waardoor er natuurlijk wat op save werd gereden. In de derde laatste ronde kwam echter de Deense Yamaha rijder David voorbij op het rechte stuk aan start-finish, maar achteraf bleek dat deze in David zijn achterwiel was gereden, waardoor hij verplicht was snelheid te minderen. De volgende ronde kwam die Deen binnengereden in de pits aangezien zijn voetsteuntje afgebroken was (waarschijnlijk opgelopen tijden het raken van Davids motorfiets). David hing op een 7de plek, dewelke ook behouden werd bij het passeren van de wit-zwart geblokte vlag.
Een puike prestatie werd weer geleverd. Spijtig dat veringperikelen een betere plaats in de weg stonden. Er zat zeker meer in. Maar desondanks was iedereen tevreden.
Op naar de volgende wedstrijd!
