Finishpraat: Stoppen met een overwinning

2839
Kenny Roberts tijdens de TT Assen in 1983 | Foto credit: Henk Teerink

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze keer gaat het over een drievoudig wereldkampioen die zijn allerlaatste Grand Prix nog wist te winnen.

Wanneer stop je met je topsportcarrière? Niet alleen in de wegrace, maar eigenlijk in alle sporten blijft dat voor velen toch wel een struggle. Veel atleten beoefenen hun sport grotendeels vanwege hun passie en dan is het vaak lastig om daar op je hoogtepunt afscheid van te nemen. En wanneer weet je wanneer je op het hoogtepunt van je carrière zit? Ze vinden hun sport nog zo geweldig dat ze er vrede mee hebben dat ze eindigen op een lager niveau dan wat we van diegene gewend waren. Valentino Rossi is hier een passend voorbeeld van. De negenvoudig wereldkampioen is een echte liefhebber en ging daardoor lang door met zijn carrière. Het was al een ongekende prestatie dat hij op 42-jarige leeftijd zich nog steeds kon mengen in de top-tien van het MotoGP veld. Toch beëindigde Rossi zijn carrière niet met de resultaten die van hem gewend waren: overwinningen en podiumplaatsen. Afgelopen seizoen zagen we Andrea Dovizioso roemloos zijn carrière beëindigen terwijl hij jarenlang de enige serieuze tegenstander van Marc Marquez was, wat de Italiaan tot drie keer toe op de Ducati een vice-wereldtitel opleverde.







Maar het kan ook anders! Kijk maar naar het verhaal van Kenny Roberts (Senior) die zijn allerlaatste Grand Prix in 500cc nog wist te winnen. Het was een overwinning waar hij op dat moment minder blij mee was, omdat het net niet genoeg was voor zijn vierde wereldtitel. Daarover later meer. Roberts was begin jaren 70 al een grote coureur in Amerika zowel in de wegrace als met dirt track. Tijdens Amerikaanse races was Roberts bijna niet te kloppen. Af en toe kwam hij naar Europa voor een internationale race op Britse bodem of de Imola 200. In 1974 reed hij zijn eerste Grand Prix in de 250cc tijdens de TT Assen. Om zijn enorme talent duidelijk te maken: Roberts stond gelijk op pole position en eindigde op het podium. Toch duurde het tot 1978 voordat Roberts met ondersteuning van Yamaha definitief van start ging in de Grand Prix. Roberts startte in het eerste seizoen in de 250cc, Formule 1 (750cc), maar het grote doel was de 500cc. De concurrentie onder aanvoering van tweevoudig wereldkampioen Barry Sheene wist niet goed wat ze van Roberts moesten verwachten. Hij kende de Europese circuits namelijk niet.

Toch werd al snel duidelijk dat Roberts een megatalent was die zich razendsnel wist aan te passen. Zijn rijstijl was vernieuwend te noemen: met de knie verder naar de grond dan ooit en hij ging veel meer glijdend door de bochten vergeleken met de Europese rijstijl die in de Grand Prix werd gehanteerd. Het 500cc kampioenschap in 1978 bestond uit elf races. Twee keer kwam Roberts niet aan de eindstreep en eenmaal eindigde hij in Zweden geblesseerd als zevende, maar verder finishte Amerikaan overal op het podium waaronder vier overwinningen. Een ongekende entree binnen de Grand Prix wereld waarmee hij Sheene van de troon stootte. Het betekende de eerste Amerikaanse wereldkampioen in de wegrace. In 1979 en 1980 prolongeerde Roberts zijn wereldtitel wat hem de bijnaam “King Kenny” opleverde. Ook was Roberts politiek sterk. Hij was het verre van eens met de veiligheid op de circuits en met het systeem van de startgelden. Dit zorgde ervoor dat Roberts eind 1979 dreigde met en uiteindelijk zelfs een eigen kampioenschap onder de naam World Series presenteerde, waar veel toprijders achter stonden. Het kampioenschap kwam er niet, maar de FIM was wel genoodzaakt om iets aan de veiligheid en startgelden te doen. Eind 1980 werd de Suzuki steeds sterker. Mede daardoor kon Roberts met zijn Yamaha in 1981 en 1982 niet de wereldtitel pakken. In 1981 eindigde hij als derde. In 1982 was Roberts nog wel dichtbij zijn vierde wereldtitel. Het ging tussen Franco Uncini en hem. Roberts crashte in de negende race tijdens openingsronde op Silverstone en raakte geblesseerd. Dit was bepalend voor de wereldtitel die naar Uncini ging. Door het missen van de laatste races eindigde Roberts als vierde in de eindstand.

Voorafgaand aan het seizoen 1983 kondigde Roberts al aan dat het zijn laatste Grand Prix seizoen zou worden. En dat terwijl hij nog één van de grootste kanshebbers op de wereldtitel was. Dat zien we hedendaags toch nog maar weinig. In 1983 waren Roberts en zijn veel jongere landgenoot Freddie Spencer veruit het sterkste. Alle twaalf races werden gewonnen door Roberts en de 21-jarige Spencer. In het begin van het seizoen had Roberts een aantal keer pech en kwam hij ten val in Monza. In Rijeka wilde zijn motor niet aanslaan bij de start, want in die tijd was er nog een duwstart. Ver verwijderd van de voorlaatste rijder moest Roberts beginnen aan een inhaalrace die hij nog als vierde wist te afsluiten. In het slot van het seizoen en tevens van zijn Grand Prix carrière was Roberts niet te stoppen. Van zijn laatste vijf GP’s – waaronder de TT Assen – wist Roberts er vier te winnen! Alleen de voorlaatste race op Anderstorp in Zweden ging naar Spencer. Dit gebeurde na een bloedstollend duel waarbij beide rijders zelf nog buiten de baan kwamen. Deze zege in Zweden zorgde er wel voor dat Spencer aan een tweede plaats tijdens de laatste race in Imola genoeg had om wereldkampioen te worden. En zo zou het ook gaan. Roberts won zijn allerlaatste Grand Prix, maar de 21-jarige Spencer werd kampioen. Geen vierde wereldtitel voor Roberts, maar wel een indrukwekkend afscheid waarbij hij zes van de twaalf races – waaronder de laatste – in zijn slotseizoen wist te winnen. Dat is nog een stoppen op (bijna) je hoogtepunt in je carrière.

Kennen jullie nog mooie voorbeelden van rijders die hun carrière met een overwinning wisten af te sluiten? Ik zie het graag in de reacties op social media 😊

Tot volgende week,
Asse Klein



Racesport.nl Supporter


Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?

Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter