De voltallige come-back van de Japanse constructeurs heeft de merkenstrijd in het WK Superbike behoorlijk aangewakkerd. De jarenlange hegemonie van Ducati werd dit jaar doorbroken door een ongekend machtsoffensief van Suzuki, dat met de Australir Troy Corser regelrecht op de Superbike-titel lijkt af te stevenen.
Dat het Japanse breedte-offensief een ingrijpende verschuiving van de machtsverhoudingen zou teweeg brengen, lag voor de hand. Alleen kreeg de titelstrijd in het WK Superbike een totaal andere wending dan voor aanvang van het 2005-seizoen was voorspeld. Door het aantrekken van o.a. Noriyuki Haga, Norick Abe en Andrew Pitt had Yamaha bijzonder hoge verwachtingen gecreerd over haar rentree in het Flammini-circus met de YZF-R1, een project dat door Yamaha Europa met beperkte steun van Yamaha Japan werd gerealiseerd. Maar al snel werd duidelijk dat die titelambities iets te hoog waren gegrepen, want ondanks intensief testwerk met Ðhlins slaagde Yamaha er niet in om voor een oplossing te verzinnen voor de problematische afstelling van het rijwielgedeelte en de stuurproblemen die alle Yamaha-coureurs tot wanhoop dreef.
In Silverstone scoorde Noriyuki Haga zijn eerste podiumplaats, maar toen waren de kansen op de wereldtitel al lang verkeken, zowel voor Haga als voor Yamaha. HagaÕs verrassende manche-zege in Brno laat er geen twijfel over bestaan dat de Yamaha race-afdeling een flinke inhaalslag heeft geleverd, maar inmiddels is ook duidelijk dat Yamaha het 2005-seizoen als ontwikkelingsjaar mag afschrijven en ten vroegste in 2006 weer mag beginnen dromen over de wereldtitel. Jammer, want met zowel een MotoGP als een Superbike-titel (aangevuld met een zoveelste wereldtitel van Stefan Everts in het WK motorcross) had de vijftigste verjaardag van Yamaha een prachtig slotaccoord gekend.
Ontwikkelingsvoorsprong Suzuki
De problematische seizoenstart van Yamaha stond in schril contrast met de verpletterende Superbike come-back van het Alstare Suzuki-team, dat dit jaar voor het eerste op fabriekssteun uit Japan kan rekenen. Het Alstare Suzuki-team bekleedt hiermee een unieke positie, want op Ducati na is het dit jaar het enige team dat rechtstreeks door de fabriek wordt ondersteund. De GSX-R1000 fabrieks Suzuki, die volledig in Japan werd ontwikkeld, profileerde zich van meetafaan als het meest efficinte totaalpakket: dank zij een superstrak en perfect uitgebalanceerd rijwielgedeelte bleken Troy Corser en Yukio Kagayama vanaf het seizoenbegin nauwelijks problemen te ondervinden om het omnipotente pk-overschot van hun fabrieks-GSX-RÕs voluit te benutten.
Suzuki had tevens het voordeel dat al het testwerk tijdens de wintermaanden in Japan had plaatsgevonden, want hierdoor werd hun testprogramma veel minder verstoord door de barslechte weersomstandigheden waarmee de de andere Japanse importeurstesten tijdens de Spaanse en Italiaanse voorjaartesten werden geconfronteerd. Toen het Flammini-circus eind februari zÕn tenten opsloeg op het woestijncircuit van Qatar, was de fabrieks Suzuki al min of meer een uitontwikkeld prototype, terwijl de andere teams nog druk bezig om alle afstellingsgegevens op elkaar af te stemmen. Met als gevolg dat Troy Corser en Yukio Kagayama in het eerste seizoenkwartaal met groot machtsvertoon over de wisselvallige concurrentie walsten.
Tot in Monza bleven de SuzukiÕs ongeslagen en die eenzijdige dominantie had ronduit funeste gevolgen voor het spektakelniveau van de wedstrijd en de spanning in het kampioenschap. Pas in Silverstone werd de eenzijdige dominantie van de geelblauwe Alstare-TGV enigszins aan het wankelen gebracht. Daar werd duidelijk dat de andere teams hun aanvankelijke ontwikkelingsachterstand inmiddels behoorlijk hadden weggewerkt. Vooral Yukio Kagayama bleek niet bestand tegen de toenemende druk, want ondanks een flitsende seizoenstart en een kortstondige leiding in het kampioenschap, zag de Japanner zijn debuutseizoen in het WK Superbike compleet de mist ingaan door een reeks onverklaarbare valpartijen. Inmiddels is Kagayama teruggezakt naar een vierde plaats in het tussenklassement en lijkt de gedroomde een-twee in de WK-eindstand een verkeken kans voor het Alstare Suzuki Team.
Spectaculaire Ducati come-back
Voor klassementsleider Troy Corser was de kortstondige knieval op Britse bodem nog geen reden tot paniek, maar dat de stormloop op het WK-goud bepaald niet zonder slag of stoot zou verlopen, werd steeds duidelijker. De reeds lang verwachte kentering kwam er in het bloedhete Misano, waar de SuzukiÕs pas echt een flinke draai om de oren kregen en nog wel uit een hoek die ze waarschijnlijk het minst hadden verwacht.
Aanvankelijk leek ook Ducati het spoor helemaal bijster, want de dramatische seizoenstart van titelverdediger James Toseland en de zeldzame uitschieters van Rgis Laconi bevestigden de voorspelling dat de Ducati-twins naar het tweede plan zouden worden verwezen van zodra de Japanse viercilinders hun rentree maakten. Door de gelijktrekking van de cilinderinhoud zonder verdere restricties leek Ducati- op papier althans – bij voorbaat kansloos. Die conclusie bleek andermaal iets te voorbarig, want inmiddels heeft Bologna de achterstand op viercilinder-concurrentie weer helemaal bijgebeend.
Na de nipte nederlaag van Rgis Laconi in Monza lag het voor de hand dat Ducati alle middelen in de strijd zou gooien om zich in de tweede Italiaanse thuiswedstrijd van Misano (die onder de vlag van de dwergstaat San Marino werd verreden) te revancheren. En dat deden ze ook, want ondanks de misselijkmakende hitte en de hoge bandenslijtage die hiermee gepaard ging, haalde Rgis Laconi flink uit met een fenomenale dubbelslag, die hem in een klap naar de derde plaats in het tussenklassement katapulteerde. De miraculeuze inhaalslag die Ducati sinds Silverstone heeft gemaakt, laat vermoeden dat Ducati eindelijk de juiste mappings heeft gevonden voor de problematische wegligging van de 999 FO05-tweecilinder. Zeker na de verpletterende dubbelslag van Rgis Laconi in de gruwelijke hitte van Misano, waar LaconiÕs FO05-fabrieksfiets zelfs in de snelste knikken nauwelijks wielspin vertoonde.
Honda rekent op Vermeulen
Met negen podiumplaatsen vier vier briljante manche-zeges werd Chris Vermeulen d revelatie van 2004. Na het spectaculaire Superbike-debuut van de Ten Kate Honda-coureur, leek de wereldtitel in 2005 een logisch carri¬revervolg voor de 23-jarige Australir, die bij Honda inmiddels hoog op het verlanglijstje staat om in 2006 door te stromen naar de MotoGP. Die definitieve doorbraak laat voorlopig nog even op zich wachten, want ondanks de toegenomen steun van Honda Japan en het inzetten van Supersport-wereldkampioen Karl Muggeridge als teamgenoot van Vermeulen, begon ook het Winston Ten Kate Honda-team met een behoorlijke achterstand aan het 2005-seizoen. Daar lagen verschillende oorzaken aan ten grondslag. Net als bij alle andere teams werd ook het Ten Kate-testprogramma behoorlijk in de war geschopt door de barslechte weersomstandigheden tijdens de voorjaarstesten. En in Qatar werden die problemen nog verergerd door een zieke Chris Vermeulen, die pas vlak voor de race min of meer bekwaam was om te racen. De valse start in Qatar werd door Vermeulen onmiddellijk rechtgezet met twee prachtige podiumplaatsen achter Troy Corser op zijn thuiscircuit van Phillip Island. De vreugde was maar van korte duur, ondanks een zege in de tweede manche van Monza verloor Vermeulen door een opeenvolging van wisselvallige resultaten steeds meer terrein op zijn landgenoot Corser. Dat had aanvankelijk te maken met de abrupte gasrespons van het injectiesysteem, maar toen dat was gladgestreken werd de verdere opmars van Vermeulen verhinderd door de afstellingsproblemen van het rijwielgedeelte. Het Winston Ten Kate Honda team rijdt dit jaar met een compleet nieuwe Cartridge-voorvork van WP Suspension uit Malden, maar die levert – ondanks intensief testwerk – nog steeds niet de gewenste feedback om het tempo van de fabrieks SuzukiÕs te kunnen bijbenen. Ondanks zijn gigantische voorsprong beschouwt Corser zijn 23-jarige landgenoot nog steeds als de grootste bedreiging voor zijn titelcampagne en dat zegt veel, zoniet alles over het potentieel van Chris Vermeulen. Of het ook voldoende zal zijn de gigantische voorsprong van Corser nog ongedaan te maken in de resterende vier races na Brands Hatch, valt te betwijfelen. De kans is dus heel reel dat Corser, net als Neil Hodgson in 2003, de champagne mag ontkurken op Nederlandse bodem. Maar wees er zeker van dat de Ten Kate HondaÕs alles in het werk zullen stellen om dat verdict nog even uit te stellen. Per slot van rekening is Assen voor Vermeulen een soort van tweede thuiswedstrijd en wist hij er vorig jaar ook al een manche te winnen.
Gevaarlijke outsiders
De huidige top-zes van het tussenklassement bevat tevens alle winnaars van dit jaar: de tot nu verreden wedstrijden werden gewonnen door Troy Corser (8), Rgis Laconi (3), Noriyuki Haga (2) Yukio Kagayama (1), James Toseland (1) en Chris Vermeulen (1). Er zijn dus nogal wat andere coureurs die extra gemotiveerd in Assen aan de start verschijnen. Per slot van rekening beginnen omstreeks Assen de contractbesprekingen voor 2006, waardoor de coureurs die nog geen werkzekerheid hebben voor volgend seizoen, automatisch een tandje extra steken.
Vlak in dat opzicht zeker Pierfrancesco Chili niet uit, die op Assen altijd goed uit de verf komt en nog steeds het Superbike-ronderecord in Assen op zijn naam heeft staan. Na zijn overstap van Ducati naar Honda heeft Chili tot nu toe nog maar weinig potten gebroken, maar de 41-jarige Italiaan bezit nog steeds de gedrevenheid en de stuurkwaliteiten om in Assen voor een podiumplaats te strijden.
Vanwege de vele Britse toeschouwers die traditiegetrouw elk jaar naar Assen afreizen, mag ook Chris Walker tot een van gevaarlijkste outsiders worden gerekend. De Britse veteraan werd dit seizoen door het Italiaanse PSG1- Kawasaki-team ingelijfd als vervanger voor de naar Honda vertrokken Pierfrancesco Chili. De stijgende lijn die ÔStalkerÕ Walker sinds Silverstone met de Kawasaki ZX-10 demonstreerde, is het rechtstreekse gevolg van de nauwere samenwerking met het MotoGP Kawasaki-team van Harald Eckl en de uitwisseling van technische know-how die hiermee gepaard ging. Naast Walker en Chili zijn ook Norick Abe, Andrew Pitt, Karl Muggeridge en Max Neukirchner nog steeds op zoek naar hun eerste zege van 2005. Al deze coureurs beschouwen Assen stuk voor stuk als een van hun meest favoriete stuurcircuits, maar of die ambities ook daadwerkelijk waargemaakt kunnen worden op 4 september, zal nog moeten blijken.
Tekst: TT Circuit Assen
Foto:Harry Haddering ([email protected])
