De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze keer blikt Asse Klein terug naar een persoonlijk moment tijdens de TT Assen van 2006 toen er nog geen videoschermen waren.
Wanneer je tegenwoordig een MotoGP evenement bezoekt zijn er op veel plekken langs de baan grote videoschermen te vinden, waardoor je als bezoeker ook de races uitstekend kan volgen wanneer de rijders niet in “jouw gebied” zijn. Een prachtige ontwikkeling, want zo krijg je veel meer waarde voor je (entree)geld. Dit is echter een ontwikkeling van de laatste jaren, want bijvoorbeeld tijdens de TT Assen van 2006 was dit nog niet het geval. Dat het zonder schermen ook best spannend kon zijn, wil ik je graag nu over vertellen. Al dacht mijn broertje daar toen heel anders over.
2006 was voor de MotoGP een soort tussenjaar. Max Biaggi was gestopt in de MotoGP, Sete Gibernau was geen topcoureur meer, terwijl rijders als Dani Pedrosa, Casey Stoner en Nicky Hayden in opkomst waren. Natuurlijk was er altijd Valentino Rossi. Ook zijn landgenoten Marco Melandri en Loris Capirossi waren sterk, maar Hayden werd wereldkampioen, al gaat daar dit verhaal niet over. Tijdens de TT Assen zou Hayden wel een belangrijke slag slaan richting zijn uiteindelijke wereldtitel, omdat Rossi tijdens de trainingen in de Ramshoek geblesseerd was geraakt en het eigenlijk wonder was dat hij vanaf de laatste positie op de grid nog als achtste wist te finishen.
Maar terug naar de race, die ik met familie en vrienden – zonder scherm – bovenaan op het talud tussen Meeuwenmeer en Hoge Heide aan het volgen was. Amerikanen Hayden en Colin Edwards streden samen voor de dagzege. Mijn broertje was – en is – een groot fan van Edwards, die wel twee keer WK Superbike kampioen was geworden, maar nog nooit in de MotoGP had gewonnen, en trouwens ook nooit zou winnen. Hayden had voor deze TT ook nog maar één GP-zege op zijn naam. Op de positie tussen Meeuwenmeer en Hoge Heide kun je ook zonder scherm een groot deel van de baan zien. Het is in mijn ogen dan ook de mooiste positie op het talud. Het is een spannende strijd, helemaal voor mijn – op dat moment – 17-jarige broertje. In de voorlaatste ronde lijkt de strijd beslist te zijn, wanneer Edwards zich verremt bij Ruskenhoek. Hayden lijkt op zijn Honda voldoende voorsprong gepakt te hebben, maar Edwards komt op zijn Yamaha ijzersterk terug.
Een ronde later zit Edwards weer in het achterwiel van zijn landgenoot. Precies voor onze neus duikt Edwards bij Hayden binnendoor en neemt de leiding over. Edwards gaat als eerste de Ramshoek in, maar dan… dan zijn we de rijders uit het oog verloren. We hebben geen scherm om op te kijken en zijn overgeleverd aan de speaker, dat moet zo goed als zeker Jan de Rooij zijn geweest. Maar door het geluid van de achtervolgers die bij ons voorbijrazen krijgen we niks mee van de ontknoping van de race. Dat het spannend was kon we aan het enthousiasme van de speaker wel horen, wat de uitslag was geworden niet. Het was lange tijd onduidelijk. Mijn broertje had goede hoop dat Edwards zijn eerste MotoGP race had gewonnen en hij was erbij! Iedereen op het talud ging voor zichzelf invullen hoe de race was afgelopen, maar niemand wist het antwoord. Maar toen ineens hoorden we: Edwards is als dertiende over de finish gekomen..
Mijn broertje is niet iemand die snel chagrijnig is of ergens mega van baalt, maar hier was hij goed ziek van. Hij gaat met zijn rug naar het circuit zitten en gaat maar naar de toeschouwers kijken die achter het talud in grote aantallen richting de parkeerplaats lopen. Maar wat was er gebeurt? Hayden deed een ultieme poging bij de GT-bocht. Beide Amerikanen remden te laat. Hayden ging door de grindbak. Edwards bleef eerst op de baan, maar werd in het tweede deel van de chicane van zijn Yamaha geslingerd. Edwards zijn motor ging alleen verder en kwam in de bandenstapel tot stilstand. Hayden won zijn tweede GP ruim voor Shinya Nakano op de Kawasaki gevolgd door Hayden’s teamgenoot en rookie Pedrosa. Edwards vindt nog wel de motivatie om zijn beschadigde motor zonder vizier (zie onderstaande foto) naar de finish te brengen. Drie punten was het eindresultaat. Wanneer je er mijn broertje nu nog naar vraagt, kan hij er nog van balen. Dit was Edwards zijn kans op succes in de MotoGP. Dichterbij een zege zou de Amerikaan niet meer komen. Voor mij is het een herinnering dat het zonder videoschermen ook heel spannend kon zijn en het gezicht van mijn broertje toen hij hoorde “Edwards is dertiende geworden” zal ik ook nooit vergeten…
Tot volgende week,
Asse Klein
Racesport.nl Supporter
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?
Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter
