Voormalig motorcoureur Jan de Vries is donderdag 14 januari in zijn woonplaats Purmerend op 77-jarige leeftijd overleden. De tweevoudig wereldkampioen overleed aan de gevolgen van een acute hartstilstand.
De Vries veroverde in 1971 en 1973 de wereldtitel in de 50 cc klasse op een Van Veen Kreidler, wist 14 Grand Prix races op zijn naam, stond 27 keer na afloop van een Grand Prix race op het podium, mocht 1 keer de Hans de Beaufort-beker (de hoogste onderscheiding in de Nederlandse motorsportwereld) in ontvangst nemen. De geboren Fries is daarnaast de eerste Nederlander die een wegrace wereldtitel wist te veroveren en tot op heden nog steeds de beste Nederlander aller tijden in een solo-wegraceklasse.
Jan de Vries (05-01-1944 & 14-01-2021)
Jan de Vries werd op 05 januari geboren in St Jacobiparochie, een Fries dorp waar hij als kleine jongen ook opgroeide. Na de lagere school vervolgde De Vries zijn opleiding op de LTS waar hij zijn diploma motorvoertuigentechniek behaalde. Met dit diploma op zak ging hij als monteur aan slag bij Jager Motoren in Leeuwarden.
Naast zijn werk bij Jager Motoren werden ook de eerste stappen gezet in de sport, De Vries ging namelijk deelnemen aan grasbaanraces. Maar alles veranderde toen dhr. Van Veen, de directeur van de Nederlandse importeur van Kreidler bromfietsen gevestigd in Amsterdam, in 1965 een oproep plaatste waarin jonge coureurs gezocht werden om de speciaal ontwikkelde Van Veen Kreidler verder door te ontwikkelen en te bemannen in het Nederlands kampioenschap wegrace.
Na een strenge selectie en een testrit op het circuit van Zandvoort behoorde De Vries samen met Aalt Toersen tot de twee gelukkigen. In eerste instantie werd Toersen de nummer 1 coureur en kreeg hij de beschikking over het snelste materiaal. Toersen wordt dan ook al snel (1966) Nederlands kampioen in de 50cc klasse, maar een jaar later is het De Vries die met deze eer gaat strijken om vervolgens in 1968 de eer weer te moeten laten aan zijn teamgenoot.
Nadat beide heren vervolgens hun debuut maken in het WK is het Toersen die in het seizoen 1967 als eerste van het tweetal WK punten weet te scoren op zijn Van Veen Kreidler. Terwijl Toersen voor het seizoen 1969 overstapt naar het merk Jamathi is daar ineens De Vries die schijnbaar vanuit het niets een aantal keren op het podium weet te finishen in een WK race.
Na in 1969 als vierde en 1970 als vijfde geëindigd te zijn in de eindstand van het 50cc wereldkampioenschap is het in 1971 raak en wordt De Vries de eerste Nederlander die een wereldtitel weet te behalen in de wegracesport.
Dat De Vries dat jaar wereldkampioen werd ging niet vanzelf, hij moest het namelijk opnemen tegen niemand minder dan meervoudig wereldkampioen Angel Nieto. De nuchtere Fries en de vaak heetgebakerde Spanjaard vochten menig spannend duel uit. Niet alleen de snelle Kreidler en het talent bezorgden De Vries de nodige overwinningen, de koele kikker troefde zijn Spaanse concurrent ook menigmaal af door hem tot het maken van een fout te dwingen en hem in zijn eigen val te laten lopen.
In 1972 kent De Vries een ‘iets’ minder goed seizoen en wordt hij met ‘slechts’ drie overwinningen tweede in de eindstand van het kampioenschap, ja u raadt het al…achter zijn Spaanse rivaal Angel Nieto. Als schrale troost wordt De Vries in dat seizoen wel opnieuw Nederlands kampioen.
In 1973 is het opnieuw raak en wordt de Nederlander met vijf overwinningen voor de tweede keer in zijn carrière wereldkampioen. Opvallend daarbij is dat De Vries naast zijn vijf overwinningen dat seizoen in geen enkele andere race op het podium weet te eindigen.
Aan het einde van het seizoen 1973 verrast De Vries menig wegrace liefhebber met het nieuws dat hij per direct zijn actieve motorsport carrière zal beëindigen. Met veertien Grand Prix overwinningen en twee wereldtitels op zak (helaas zonder overwinning in zijn eigen Dutch TT – hij eindigde er drie keer als tweede) is De Vries er volgens eigen zeggen helemaal klaar mee en stopt hij op zijn hoogtepunt als actief coureur.
De snelle Van Veen Kreidler wordt vanaf het seizoen 1974 bemand door Henk van Kessel terwijl De Vries werkzaam blijft bij zijn werkgever als tuner en monteur. In die functie staat De Vries Van Kessel bij die meteen in zijn eerste jaar wereldkampioen wordt. Een jaar later is De Vries zelfs monteur voor zijn voormalige rivaal Nieto, de Spanjaard die dat seizoen zijn zoveelste 50cc wereldtitel weet te scoren, en dat op een machine geprepareerd door die nuchtere Hollander die hem de jaren daarvoor in vele races het leven zuur had gemaakt.
De Vries blijft vervolgens werkzaam bij Van Veen en werkt daar nog een aantal jaren met grote namen als Van Kessel, Nieto maar ook Hans Spaan totdat het bedrijf zich in 1985 genoodzaakt ziet het faillissement aan te vragen.
De Vries haalt in 1998 zijn originele Van Veen Kreidler uit zijn woonkamer om aan de start te verschijnen tijdens de Centenniel Classic TT op het voor hem bekende TT Circuit Assen. Het wordt een weerzien met vele van zijn oude rivalen. Hierna zullen we de Vries nog vele malen in actie zien tijdens de populaire demoraces in Nederland maar ook in het buitenland waaronder de Bikers Classics op het circuit van Spa-Francorchamps in België.
De laatste keer dat we De Vries persoonlijk mochten ontmoeten en op zijn prachtige oranje groene Kreidler in actie zagen komen was eind juni 2020 op het TT Circuit Assen. Samen met Wil Hartog reed de tweevoudig wereldkampioen en Nederlands meest succesvolle (solo) coureur aller tijden een aantal ronden op het Drentse circuit, en dat op het moment dat daar normaalgesproken die zondagmiddag om 14:00 uur de MotoGP coureurs van start zouden gaan – de 2020 editie van de Dutch TT kon vanwege de uitbraak van het coronavirus niet door kon gaan.
Donderdag 14 januari overleed de veertienvoudig Grand Prix winnaar, tweevoudig wereldkampioen en de winnaar van de Hans de Beaufort-beker (1971) in zijn woonplaats Purmerend plotseling en geheel onverwachts aan de gevolgen van een acute hartstilstand.
De Vries overleed afgelopen precies twee jaar nadat dat zijn geliefde vrouw Rommy – de altijd goedlachse en vriendelijke dame met wie hij sinds 1967 getrouwd was, samen drie kinderen mocht krijgen en die hem tijdens zijn racecarrière en ook daarna altijd terzijde stond – op 14 januari 2019 hem was ontvallen.
Met het overlijden van De Vries verliest de Nederlandse motorsport niet alleen een tweevoudig wereldkampioen en een zeer gewaardeerd sportman, maar bovenal een bijzonder aardige en vriendelijke persoonlijkheid en pracht mens.
Rust zacht Jan, het is ons een waar genoegen je gekend te hebben, je bijzondere verhalen aangehoord te mogen hebben en een aantal keren met je hebben mogen discussiëren over onze gezamenlijke passie. Bedankt wat je allemaal voor onze prachtige sport gedaan hebt, je bent en blijft een voorbeeld voor velen!!
Anneke, Dirk-Jan en Grietje, mede namens het gehele Racesport.nl redactieteam, heel veel sterkte in deze moeilijke dagen en gecondoleerd met het verlies van jullie vader.
Evert Slager
www.racesport.nl
Bekijk je Racesport.nl op je mobiel, download dan nu de nieuwe Racesport.nl App
